അന്ത്യപ്രവാചകനായ മുഹമ്മദ് നബി ﷺ ക്ക് 40-ാം വയസ്സില്‍ പ്രവാചകത്വം ലഭിച്ചതു മുതല്‍ 63-ാം വയസ്സില്‍ അവിടുത്തെ വിയോഗമുണ്ടായതുവരെയുള്ള കാലഘട്ടത്തില്‍ – പല സന്ദര്‍ഭങ്ങളിലായി – അല്ലാഹു അവതരിപ്പിച്ചു കൊടുത്തിട്ടുള്ള ഒരു വേദഗ്രന്ഥമാണ് വിശുദ്ധ ഖുര്‍ആന്‍. സന്ദര്‍ഭങ്ങള്‍ക്കനുസരിച്ച് കൂറേശ്ശെയായി 23 കൊല്ലംകൊണ്ടാണ് ഖുര്‍ആന്‍റെ അവതരണം പൂര്‍ത്തിയായത്. ഒരിക്കല്‍ അവതരിച്ച ഭാഗത്തിന്‍റെ തുടര്‍ന്നുള്ള ഭാഗം തന്നെ അടുത്ത പ്രാവശ്യം അവതരിച്ചുകൊളളണമെന്നില്ലെന്നും, ആദ്യം തൊട്ട് അവസാനംവരെ ഒരേ ക്രമത്തില്‍ അവതരിക്കാറില്ലെന്നും ഇതില്‍നിന്നു വ്യക്തമാണ്.

നബി ﷺ യുടെ വിയോഗത്തിന് മുമ്പുതന്നെ നൂറുകണക്കിന് അനുചരന്മാരുടെ ഹൃദയങ്ങളിലും ഫലകങ്ങളിലുമായി ഖുര്‍ആന്‍ ക്രോഡീകരിക്കപ്പെട്ടു കഴിഞ്ഞിരുന്നു. എന്നാല്‍ അതിനെ ഒരു ഗ്രന്ഥരൂപത്തില്‍ രണ്ടു ചട്ടകള്‍ക്കുള്ളിലാക്കി ക്രോഡീകരിച്ചിരുന്നില്ല. എന്തു കൊണ്ടെന്നാല്‍, ഖുര്‍ആന്‍ ഒറ്റയടിക്ക് ഇറങ്ങിയ ഗ്രന്ഥമല്ല. പ്രത്യുത നബി ﷺ യുടെ പ്രവാചകത്വ ജീവിതത്തിലെ 23 വര്‍ഷക്കാലത്തെ വ്യത്യസ്ത സന്ദര്‍ഭങ്ങളില്‍ ഘട്ടം ഘട്ടമായാണ് അത് അവതരിച്ചത്. ഖുര്‍ആനിന്റെ അവതരണം പൂര്‍ത്തീകരിക്കപ്പെടുന്നത് നബി ﷺ മരണത്തോടുകൂടിയാണ്, അതിനുമുമ്പുള്ള കാലം വഹ്‌യ് ഇറങ്ങിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന കാലമായതിനാല്‍ ഗ്രന്ഥരൂപത്തിലാക്കിയാല്‍ പൂര്‍ത്തീകരിക്കപ്പെടാത്ത ഗ്രന്ഥം പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്നതു പോലെ അപൂര്‍ണമായിരിക്കും. നിയമങ്ങള്‍ അവതരിക്കുന്ന കാലമായതുകൊണ്ട് തന്നെ സമൂഹത്തിന്റെ വളര്‍ച്ചയ്ക്കും വികാസത്തിനും മറ്റുമനുസരിച്ച് നിയമങ്ങളിലെ പരിഷ്‌കരണങ്ങള്‍ വരികയും സ്വാഭാവികമാണ്

مَا نَنسَخْ مِنْ ءَايَةٍ أَوْ نُنسِهَا نَأْتِ بِخَيْرٍ مِّنْهَآ أَوْ مِثْلِهَآ ۗ أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ ٱللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَىْءٍ قَدِيرٌ

വല്ല ആയത്തും നാം ദുര്‍ബലപ്പെടുത്തുകയോ വിസ്മരിപ്പിക്കുകയോ ചെയ്യുകയാണെങ്കില്‍ പകരം അതിനെക്കാള്‍ ഉത്തമമായതോ അതിന് തുല്യമായതോ നാം കൊണ്ടുവരുന്നതാണ്. നിനക്കറിഞ്ഞു കൂടേ; അല്ലാഹു എല്ലാകാര്യത്തിനും കഴിവുള്ളവനാണെന്ന്?. (ഖുർആൻ:2/106)

മാത്രമല്ല മനഃപാഠമാക്കിവെച്ച ഖുര്‍ആന്‍ അവരുടെ പക്കലുണ്ട്. സംശയം തീര്‍ക്കാന്‍ നബി ﷺ അവരോടൊപ്പം ജീവിച്ചിരിക്കുന്നുമുണ്ട്. എഴുതിവെച്ചത് വായിക്കാനറിയുന്നവരായിരുന്നില്ല അവരില്‍ ഭൂരിപക്ഷവും. അതുകൊണ്ടുതന്നെ ലിഖിത രൂപത്തില്‍ ഒരു ഗ്രന്ഥമായി ഖുർആൻ ക്രോഡീകരിക്കല്‍ അവരെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം അത്രതന്നെ പ്രസക്തമായിരുന്നില്ല.

അപ്പോള്‍ മുഴുവന്‍ ഭാഗവും അവതരിച്ചു തീരുന്നതിനു മുമ്പ് ഒരേ ഏടില്‍ അവ ക്രമപ്രകാരം രേഖപ്പെടുത്തിവെക്കുവാന്‍ സാധിക്കാതെയിരിക്കുന്നതും സ്വാഭാവികമാണ്. നബി ﷺ യും സ്വഹാബത്തും വിശുദ്ധ ഖുര്‍ആന്‍ പ്രഥമമായി ഹൃദയത്തിലാണ് സൂക്ഷിച്ചുപോന്നത്. അതോടൊപ്പംതന്നെ എഴുത്തും വായനയും അറിയാവുന്നവരെക്കൊണ്ട് ലിഖിത രൂപത്തിലാക്കുവാനും അവിടുന്ന് ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു. എഴുത്തും വായനയും അറിയുന്നവര്‍ അക്കാലഘട്ടത്തില്‍ താരതമ്യേന കുറവായിരുന്നിട്ടും അമ്പതോളം ആളുകള്‍ നബി ﷺ യുടെ എഴുത്തുകാരായിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. അങ്ങിനെ, അപ്പപ്പോള്‍ ലഭിക്കുന്ന വഹ്‌യുകള്‍ ഒന്നിലധികം ആളുകള്‍ എഴുതിവെക്കുമായിരുന്നു. പറഞ്ഞതുപോലെ, എല്ലാ ഭാഗവും കൂടി – ആദ്യം തൊട്ട് അവസാനം വരെ – ക്രമപ്രകാരം ഒരേ ഏടില്‍ രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ടായിരുന്നില്ല.

ഒരേ ഗ്രന്ഥത്തില്‍ അതു ക്രോഡീകരിക്കപ്പെടാതിരുന്നതിന് ഇതു മാത്രമല്ല കാരണം. അക്കാലത്ത് എഴുതുവാനും, രേഖപ്പെടുത്തുവാനുമുള്ള ഉപകരണങ്ങളുടെയും, സൗകര്യങ്ങളുടെയും വിരളതയും അതിന് കാരണമാകുന്നു. എഴുതിവെക്കുവാനുള്ള സാധന സാമഗ്രികള്‍ കുറവായിരുന്നിട്ടും ഈത്തപ്പനയുടെ ഓലകള്‍, പരന്ന എല്ലുകള്‍, പാറകള്‍, തോലുകള്‍ തുടങ്ങി പലതിലും അവര്‍ ഖുര്‍ആന്‍ എഴുതി സൂക്ഷിച്ചു. ഓരോ ഘട്ടത്തിലും ഇറങ്ങുന്ന ഖുര്‍ആന്‍ വചനങ്ങള്‍ എവിടെ, ഏതിന്റെ തുടര്‍ച്ചയായി, ഏത് അധ്യായത്തില്‍ ചേര്‍ക്കണം തുടങ്ങിയ കാര്യങ്ങള്‍ നബി ﷺ യുടെ നിര്‍ദേശ പ്രകാരമാണ് എഴുത്തുകാര്‍ ചെയ്തത്.

ഉസ്മാന്‍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ പറയുന്നു: ഖുര്‍ആന്‍ വചനങ്ങളിറങ്ങിയാല്‍ ഈ വചനം ഇന്നതൊക്കെ പരാമര്‍ശിക്കുന്നു, ഇന്നാലിന്ന അധ്യായത്തില്‍ ചേര്‍ക്കുക എന്ന് നബി ﷺ പറയുമായിരുന്നു. (അഹ്മദ്, അബൂദാവൂദ്, തിര്‍മിദി)

عَنِ الْبَرَاءِ، قَالَ لَمَّا نَزَلَتْ ‏{‏لاَ يَسْتَوِي الْقَاعِدُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ‏}‏ قَالَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم ‏”‏ ادْعُ لِي زَيْدًا وَلْيَجِئْ بِاللَّوْحِ وَالدَّوَاةِ وَالْكَتِفِ ـ أَوِ الْكَتِفِ وَالدَّوَاةِ ـ ثُمَّ قَالَ ‏”‏ اكْتُبْ لاَ يَسْتَوِي الْقَاعِدُونَ ‏”

ബറാഅ് رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ പറയുന്നു: {സൂറത്തുന്നിസാഇലെ ‘ന്യായമായ വിഷമമില്ലാതെ (യുദ്ധത്തിന് പോകാതെ) ഒഴിഞ്ഞിരിക്കുന്ന വിശ്വാസികളും തങ്ങളുടെ ധനം കൊണ്ടും ദേഹം കൊണ്ടും അല്ലാഹുവിന്റെ മാര്‍ഗത്തില്‍ സമരം ചെയ്യുന്നവരും തുല്യരാകുകയില്ല. തങ്ങളുടെ ധനം കൊണ്ടും ദേഹംകൊണ്ടും സമരം ചെയ്യുന്നവരെ ഒഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നവരെക്കാള്‍ അല്ലാഹു പദവിയില്‍ ഉയര്‍ത്തിയിരിക്കുന്നു. എല്ലാവര്‍ക്കും അല്ലാഹു നല്ല പ്രതിഫലം വാഗ്ദാനം ചെയ്തിരിക്കുന്നു. എന്നാല്‍ സമരത്തില്‍ ഏര്‍പ്പെടുന്നവര്‍ക്ക് ഒഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നവരെക്കാളും കൂടുതലായി അല്ലാഹു മഹത്തായ പ്രതിഫലം നല്‍കുന്നതാണ് (4:95)} എന്ന വചനമിറങ്ങിയപ്പോള്‍ നബി ﷺ പറഞ്ഞു: ‘സൈദിനെ വിളിക്കൂ, എഴുതാനുള്ള സാമഗ്രികളുമായി വരാന്‍ പറയൂ.’ എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു: എഴുതുക : لاَ يَسْتَوِي الْقَاعِدُونَ  (ബുഖാരി:4990)

ഇങ്ങനെ വാമൊഴിക്കു പുറമെ വരമൊഴിയായും ഖുര്‍ആന്‍ ആദ്യകാലത്തുതന്നെ അഥവാ നബി ﷺ യുടെ ജീവിത കാലത്തുതന്നെ സുരക്ഷിതമായി ക്രോഡീകരിക്കപ്പെട്ടു. നബി ﷺ യുടെ എഴുത്തുകാരില്‍ ഖുര്‍ആന്‍ എഴുത്തുകാരായി അറിയപ്പെട്ടിരുന്നവരെ ‘കുത്താബുല്‍ വഹ്‌യ്’ അഥവാ ‘ദിവ്യസന്ദേശ എഴുത്തുകാര്‍’ എന്നാണ് പറയുന്നത്. അവരില്‍ പ്രമുഖര്‍ ഇവരാണ്: നാല് ഖലീഫമാര്‍, സൈദ്ബ്‌നു ഥാബിത്, ഉബയ്യുബ്‌നു കഅ്ബ്, അബ്ദുല്ലാഹിബ്‌നു മസ്ഊദ്, അബ്ദുല്ലാഹിബ്‌നു സഅ്ദ്ബ്‌നു അബിസ്സര്‍ഹ്, ആമിറുബ്‌നു ഫുഹൈറ, സുബൈറുബ്‌നുല്‍ അവ്വാം, അബ്ദുല്ലാഹിബ്‌നു സൈദ്, ഖാലിദുബ്‌നു സഈദിബ്‌നില്‍ ആസ്വ്, ഹന്‍ദലത്തു ബ്‌നു റബീഅ്, മുആദുബ്‌നു ജബല്‍, അര്‍ക്വമുബ്‌നു അബില്‍അര്‍ഖം, ഥാബിത്ത് ബ്‌നു ഖൈസ്, ഖാലിദുബ്‌നുല്‍ വലീദ്, മുആവിയതുബ്‌നു അബീസുഫിയാന്‍, മുഗീറത്തുബ്‌നു ശൂഅ്ബ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ മുതലായവര്‍. (ഇബ്‌നു കഥീര്‍, അല്‍ബിദായ വന്നിഹായ)

ഖുര്‍ആനിന്റെ ലിഖിതരൂപം നബി ﷺ യുടെ പക്കല്‍ സൂക്ഷിച്ചുപോന്നു. അതിനു പുറമെ സ്വഹാബിമാരില്‍പെട്ട എഴുത്തും വായനയുമറിയാവുന്ന മറ്റു പലരും എഴുതി സൂക്ഷിച്ചിരന്നു. ആദ്യ തലമുറക്കാര്‍ കാര്യമായി അവലംബിച്ചിരുന്നത് അവരുടെ മനഃപാഠങ്ങളെയും നബി ﷺ യോട് നേരിട്ട് ചോദിച്ചറിയുന്ന രീതിയെയുമായിരുന്നു. കാരണം എഴുത്തും വായനയും അറിയുന്നവര്‍ അവരില്‍ വിരളമായിരുന്നു. എന്നാല്‍ അവരുടെ ഓര്‍മശക്തിയും മനഃപാഠമാക്കുവാനുള്ള കഴിവും അറേബ്യന്‍ ചരിത്രത്തില്‍ ശ്രുതിപ്പെട്ടതാണ്. കേട്ടതെല്ലാം അപ്പടി മനഃപാഠമാക്കുവാനും, വേണ്ടുമ്പോഴെല്ലാം അതു ഓര്‍മയില്‍ നിന്ന് ഉദ്ധരിക്കുവാനും അവര്‍ക്കൊരു പ്രത്യേകം കഴിവുണ്ടായിരുന്നു.  അതുകൊണ്ടുതന്നെ, ഖുര്‍ആന്‍ എഴുതി സൂക്ഷിച്ചിരുന്ന വ്യക്തികളെക്കാള്‍ എത്രയോ അധികം ആളുകള്‍ ഖുര്‍ആന്‍ മുഴുവനും ഹൃദിസ്ഥമാക്കീട്ടുണ്ടായിരുന്നു.

ഖുര്‍ആന്‍ അല്ലാത്ത മറ്റു വല്ലതും – വഹ്‌യുകളാകട്ടെ, മറ്റു വിജ്ഞാന മൊഴികളാകട്ടെ- അക്കൂട്ടത്തില്‍ കലര്‍ന്നു പിശകു പറ്റാതിരിക്കുവാനായി നബി ﷺ ആദ്യമേ തന്നെ നടപടി എടുത്തിരുന്നു.

لا تَكْتُبُوا عَنِّي شَيْئًا غَيْر الْقُرْآن

ഖുര്‍ആന്‍ അല്ലാത്തതൊന്നും എന്നില്‍ നിന്നും നിങ്ങള്‍ എഴുതിവെക്കരുത്. (മുസ്ലിം)

നബി ﷺ ക്ക് ഖുര്‍ആനായി അവതരിച്ച വചനങ്ങള്‍ ഓരോവര്‍ഷവും റമദാനില്‍ മലക്ക് ജിബ്‌രീല്‍ عليه السلام ഓതിച്ചുനോക്കി മനഃപാഠം പരിശോധിക്കുമായിരുന്നു. പ്രവാചക വിയോഗത്തോടടുത്ത റമദാനില്‍ രണ്ടുതവണ ഈ പ്രക്രിയ നടക്കുകയുണ്ടായി.

നബി ﷺ ഫാത്തിമ رضي الله عنها യോട് പറഞ്ഞു:

إِنَّ جِبْرِيلَ كَانَ يُعَارِضُنِي الْقُرْآنَ كُلَّ سَنَةٍ مَرَّةً، وَإِنَّهُ عَارَضَنِي الْعَامَ مَرَّتَيْنِ، وَلاَ أُرَاهُ إِلاَّ حَضَرَ أَجَلِي

എല്ലാ വ൪ഷവും ഒരു തവണയാണ് ജിബ്രീല്‍ എന്റെയടുക്കല്‍ ഖു൪ആന്‍ കേള്‍ക്കാന്‍ വന്നിരുന്നത്. ഈ വ൪ഷം രണ്ട് തവണയാണ് വന്നിരുന്നത്. എന്റെ അവധി (മരണം) അടുത്തിരിക്കുന്നുവെന്നാണ് ഞാന്‍ മനസ്സിലാക്കുന്നത്. (ബുഖാരി:3624)

ഹിജ്‌റഃ 4-ാം കൊല്ലത്തില്‍, നജ്ദിന്‍റെ ഭാഗത്തേക്കു ഇസ്ലാമിക പ്രബോധനാർത്ഥം നബി ﷺ എഴുപത് പേരെ അയക്കുകയും, ശത്രുക്കളുടെ വഞ്ചനാപരമായ അക്രമം നിമിത്തം അവരില്‍ ഒന്നോ, രണ്ടോ പേരൊഴിച്ച് ബാക്കിയുളളവരെല്ലാം ബിഅ്ര്‍മഊനയില്‍ വെച്ചു കൊല്ലപ്പെടുകയുമുണ്ടായി. ഈ എഴുപത് പേരും ഖുര്‍ആന്‍ ‘പാരായണക്കാര്‍’ (القراء) എന്ന പേരില്‍ അറിയപ്പെടുന്നവരായിരുന്നു.  അതുവരെ അവതരിച്ച ഖുര്‍ആന്‍ മിക്കവാറും മനഃപാഠമായി ഓതിവന്നിരുന്നതുകൊണ്ടാണ് അവര്‍ക്ക് ‘ഖുര്‍റാഅ്’ എന്ന് പേരുണ്ടായത്. ഈ സംഭവത്തില്‍ നിന്നുതന്നെ, ഖുര്‍ആന്‍ മനഃപാഠമാക്കിയിരുന്നവര്‍ സ്വഹാബികളില്‍ ധാരാളമുണ്ടായിരുന്നുവെന്ന് വ്യക്തമാണല്ലോ. നബി ﷺ നമസ്‌കാരത്തില്‍ വളരെ അധികം ഖുർആൻ ഓതാറുണ്ടായിരുന്നു. ഇതു കേട്ടാണ് പലരും അതു പാഠമിട്ടിരുന്നത്. സമയം കിട്ടുമ്പോഴെല്ലാം ഖുർആൻ പാരായണം നടത്തലും അതു കേള്‍ക്കലും സ്വഹാബികളുടെ പതിവുമായിരുന്നു. ഇങ്ങനെ, ലിഖിതങ്ങളിലും, ഹൃദയങ്ങളിലുമായി ഖുര്‍ആന്‍റെ പൂര്‍ണഭാഗം പലരുടെയും വശം തയ്യാറുണ്ടായിരിക്കെയാണ് നബി ﷺ യുടെ വഫാത്ത് (വിയോഗം) സംഭവിച്ചത്.

നബി ﷺ യുടെ വഫാത്തോടുകൂടി അറബികളില്‍ പല ഗോത്രങ്ങളും ഇസ്‌ലാമില്‍ നിന്ന് അകന്നു പോയതും ഒന്നാം ഖലീഫഃ അബൂബക്ര്‍  رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ അവരുടെ നേരെ വമ്പിച്ച സൈന്യനടപടികള്‍ എടുത്തതും അതിനെത്തുടര്‍ന്ന് അവരെല്ലാം ഇസ്‌ലാമിലേക്ക് തിരിച്ചുവന്ന് അന്തരീക്ഷം ശാന്തമായതും ചരിത്ര പ്രസിദ്ധമാണല്ലോ. അന്നത്തെ സംഭവങ്ങളില്‍ പ്രധാനപ്പെട്ട ഒന്നായിരുന്നു, മുസൈലമത്ത് എന്ന കള്ള പ്രവാചകനുമായുണ്ടായ ഏറ്റുമുട്ടല്‍. രൂക്ഷമായ പോരാട്ടത്തില്‍ ഇരുപക്ഷത്തുനിന്നും നിരവധിപേര്‍ കൊല്ലപ്പെട്ടു. ‘യമാമ’ യുദ്ധമെന്ന പേരില്‍ അറിയപ്പെടുന്ന ഈ സൈനിക നീക്കത്തിലാണ് കള്ളപ്രവാചകനായ മുസൈലിമ വധിക്കപ്പെട്ടത്. മുസ്‌ലിംകളില്‍ നിന്ന് ഖുർആൻ മനഃപാഠമുള്ള എഴുപതിലധികം ആളുകള്‍ക്ക് ജീവഹാനി സംഭവിച്ചു. ഇതിനോടനുബന്ധിച്ച് ഉമറുബ്‌നുല്‍ ഖത്വാബ് رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ ദീര്‍ഘവീക്ഷണം ചെയ്തുകൊണ്ട് അബൂബക്കര്‍ സ്വിദ്ദീഖ് رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ  വിനെ സമീപിച്ചു. എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു:

عَنْ زَيْدِ بْنِ ثَابِتٍ، قَالَ بَعَثَ إِلَىَّ أَبُو بَكْرٍ لِمَقْتَلِ أَهْلِ الْيَمَامَةِ وَعِنْدَهُ عُمَرُ فَقَالَ أَبُو بَكْرٍ إِنَّ عُمَرَ أَتَانِي فَقَالَ إِنَّ الْقَتْلَ قَدِ اسْتَحَرَّ يَوْمَ الْيَمَامَةِ بِقُرَّاءِ الْقُرْآنِ، وَإِنِّي أَخْشَى أَنْ يَسْتَحِرَّ الْقَتْلُ بِقُرَّاءِ الْقُرْآنِ فِي الْمَوَاطِنِ كُلِّهَا، فَيَذْهَبَ قُرْآنٌ كَثِيرٌ، وَإِنِّي أَرَى أَنْ تَأْمُرَ بِجَمْعِ الْقُرْآنِ‏.‏

യമാമ ദിവസത്തില്‍ യുദ്ധം രൂക്ഷമാവുകയും നിരവധി ഖുർആൻ പണ്ഡിതന്മാര്‍ കൊല്ലപ്പെടുകയും ചെയ്തു. ഇതേപോലുള്ള സന്ദര്‍ഭങ്ങളില്‍ ഇനിയും ഇത് ആവര്‍ത്തിച്ചേക്കുമോ എന്ന് ഞാന്‍ ഭയപ്പെടുന്നു. ഖുർആൻ നഷ്ടപ്പെടാന്‍ ഇടയായേക്കുമത്. അതിനാല്‍ ഖുർആൻ ക്രോഡീകരിക്കാന്‍ താങ്കള്‍ നിര്‍ദേശിക്കണമെന്നാണ് എന്റെ അഭിപ്രായം. (ബുഖാരി:7191)

അങ്ങനെ നീണ്ട ചര്‍ച്ചകള്‍ക്കൊടുവില്‍ വിഷയത്തിന്റെ ഗൗരവം മനസ്സിലാക്കി അബൂബക്കര്‍  رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ  ഉമര്‍  رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ നിര്‍ദേശിച്ചതുപോലെ ഖുര്‍ആന്‍ ഗ്രന്ഥരൂപത്തില്‍ ക്രോഡീകരിക്കാന്‍ തീരുമാനിച്ചു. അതിനായി പ്രവാചകന്റെ വഹ്‌യ് എഴുത്തുകാരില്‍ പ്രമുഖനും ചെറുപ്പക്കാരനുമായ സൈദ്ബ്‌നു ഥാബിത്  رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ വിന്റെ നേതൃത്വത്തില്‍ ഖുര്‍ആന്‍ ക്രോഡീകരിക്കാന്‍ ഖലീഫ അബൂബക്കര്‍  رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ നിര്‍ദേശിച്ചു. സൈദ് رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ തന്നെ ഒരിക്കല്‍ പ്രസ്താവിച്ചതുപോലെ, ‘ഒരു പര്‍വ്വതം അതിന്‍റെ സ്ഥാനത്തുനിന്ന് നീക്കം ചെയ്യുന്നതിനെക്കാള്‍ ഭാരിച്ചതായ’ ആ കൃത്യം അദ്ദേഹം ഏറ്റെടുത്തു.

അതുപ്രകാരം സ്വഹാബത്ത് മുമ്പ് എഴുതിവെച്ചിരുന്ന ലിഖിതങ്ങളും മനഃപാഠവും ഒത്തുനോക്കി പരിശോധിച്ച് ഉറപ്പുവരുത്തി ഖുര്‍ആന്‍ പകര്‍ത്തിയെഴുതി രണ്ട് ചട്ടകള്‍ക്കുള്ളിലാക്കി. അങ്ങനെ ഗ്രന്ഥരൂപത്തിലാക്കിയ ഖുര്‍ആനിന്റെ പ്രതി അബൂബക്കർ  رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ വിന്റെ കൈവശം സൂക്ഷിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ കാലശേഷം രണ്ടാം ഖലീഫയായ ഉമർ  رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ കൈവശമായിരുന്നു സൂക്ഷിച്ചിരുന്നത്. അദ്ദേഹത്തിന്റെ വിയോഗാനന്തരം പ്രവാചകപത്‌നിയും ഉമർ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ വിന്റെ മകളും വിശ്വാസികളുടെ മാതാവുമായ ഹഫ്‌സ رضي الله عنها  യുടെ കൈവശമായിരുന്നു അതുണ്ടായിരുന്നത്. ഇമാം ബുഖാരി, ഇമാം അഹ്മദ് മുതലായ പണ്ഡിതന്മാര്‍ ഈ വിഷയം വിവരിക്കുന്ന വിശദമായ റിപ്പോര്‍ട്ടുകള്‍, അവരുടെ ഹദീഥ് സമാഹാരങ്ങളില്‍ രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്. (വിശദവിവരത്തിന് ഇബ്‌നുഅബീദാവൂദിന്റെ കിതാബുല്‍ മസ്വാഹിഫ് നോക്കുക).

സ്വഹാബികളുടെ കൂട്ടത്തില്‍ നിന്ന് സൈദി  رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ വിനെ ഈ ദൗത്യത്തിന്ന് ഖലീഫ അബൂബക്കര്‍  رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ  ചുമതലപ്പെടുത്താന്‍ ചില പ്രത്യേക കാരണങ്ങളുണ്ട്. അത് ഇപ്രകാരം സംക്ഷേപിക്കാം:

1. ഖുര്‍ആന്‍ പരിപൂര്‍ണമായി ഹൃദിസ്ഥമാക്കിയ ചെറുപ്പകാരനായിരുന്നു അദ്ദേഹം.

2. സത്യസന്ധതയിലും വിശ്വാസ്യതയിലും ആര്‍ക്കും യാതൊരുവിധ സംശയവുമില്ലാത്ത വ്യക്തിയും നബി ﷺ യുടെ വഹ്‌യ് എഴുത്തുകാരില്‍ പ്രമുഖനുമായിരുന്നു അദ്ദേഹം.

3. നബി ﷺ യുടെ അവസാന കാലത്ത് ഖുർആൻ മനഃപാഠം ജിബ്‌രീല്‍(അ) പരിശോധിച്ചതിന് പൂര്‍ണമായി സാക്ഷിയാവുകയും നബി ﷺ യില്‍ നിന്നും നേരിട്ട് ഖുർആൻ മുഴുവനും ഓതിക്കേള്‍ക്കുകയും ചെയ്ത വ്യക്തിയായിരുന്നു അദ്ദേഹം.

4. വിവിധ ഭാഷകളിലും മറ്റും പ്രാഗത്ഭ്യം തെളിയിച്ച കഴിവുറ്റ പണ്ഡിതനുമായിരുന്നു.

5. ബുദ്ധികൂര്‍മതയിലും ഭക്തിയിലും സൂക്ഷ്മതയിലുമെല്ലാം അറിയപ്പെട്ട വ്യക്തിയുമായിരുന്നു അദ്ദേഹം.

താനടക്കമുള്ള സ്വഹാബിമാര്‍ നബി ﷺ യില്‍ നിന്ന് നേരിട്ട് കേട്ടെഴുതിയ, തികഞ്ഞ ശുദ്ധിയും സൂക്ഷ്മതയും പുലര്‍ത്തിയ ലിഖിതങ്ങളും സ്വഹാബത്തിന്റെ മനഃപാഠങ്ങളും ഒത്തുനോക്കി ഖുർആൻ ക്രോഡീകരണമെന്ന മഹത്തായ ദൗത്യം സൈദുബ്‌നു ഥാബിത്  رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ പൂര്‍ത്തിയാക്കി.

അങ്ങനെ നബി ﷺ യുടെ വേര്‍പാടിന്റെ തൊട്ടടുത്തവര്‍ഷം (ഹിജ്‌റ:11) തന്നെ അബൂബക്കര്‍ സിദ്ദീഖ്   رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ  വിന്റെ കാലത്തെ പ്രത്യേക സാഹചര്യത്തില്‍ ഖുര്‍ആന്‍ ഒരു ഗ്രന്ഥരൂപത്തില്‍ ക്രോഡീകരിക്കുകയും ചെയ്തു. ഖുര്‍ആന്‍ മുഴുവന്‍ ഭാഗവും നാം ഇന്നു കാണുന്ന പ്രകാരം ഒരു ഏടില്‍ സമാഹൃതമായി. ഈ ഏടിന്ന് അബൂബക്ര്‍  رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ ‘മുസ്വ്ഹഫ്’ (المصحف – രണ്ട് ചട്ടക്കിടയില്‍ ഏടാക്കി വെക്കപ്പെട്ടത്) എന്ന് നാമകരണവും ചെയ്തു. അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ വിയോഗം വരെ അദ്ദേഹവും, പിന്നീട് ഉമർ    رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ വും അത് സൂക്ഷിച്ചുപോന്നു. ഉമര്‍    رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ വിന്‍റെ വിയോഗാനന്തരം അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ മകളും, നബി ﷺ യുടെ പത്‌നിയുമായിരുന്ന ഹഫ്‌സ رضي الله عنها  യുടെ അടുക്കലായിരുന്നു ആ മുസ്വ്ഹഫ്.

ഉഥ്മാന്‍  رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ വിന്‍റെ ഖിലാഫത്തു കാലമായപ്പോഴേക്ക് അതിവിദൂര പ്രദേശങ്ങളായ പല നാട്ടിലും ഇസ്‌ലാമിന് പ്രചാരം സിദ്ധിക്കുകയും, മുസ്‌ലിംകള്‍ പെരുകിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയും ചെയ്തുവല്ലോ. പലപ്രദേശക്കാരും, ഭാഷക്കാരുമായ ആളുകള്‍ ഖുർആൻ പാരായണം ചെയ്യുമ്പോള്‍, അവര്‍ക്കിടയില്‍ വായനയില്‍ അല്‍പാല്‍പ വ്യത്യാസങ്ങള്‍, അനുഭവപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്നതായി ഹുദൈഫത്തുബ്‌നുല്‍യമാന്‍  رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ മനസ്സിലാക്കി . വിദൂരസ്ഥലങ്ങളില്‍പോയി യുദ്ധത്തില്‍ പങ്കെടുത്തിരുന്ന ഒരു സ്വഹാബിയായിരുന്നു ഹുദൈഫഃ  رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ. ഈ നില തുടരുന്ന പക്ഷം, ജൂതരും, ക്രിസ്ത്യാനികളും അവരുടെ വേദഗ്രന്ഥങ്ങളില്‍ ഭിന്നിച്ചതുപോലെ, മുസ്‌ലിംകളും ഭാവിയില്‍ ഭിന്നിച്ചുപോകുവാന്‍ ഇടയുണ്ടെന്ന് അദ്ദേഹം ഉഥ്മാന്‍  رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ വിനെ ധരിപ്പിച്ചു. ഉടനടി ഇതിന് പരിഹാരമുണ്ടാക്കണമെന്നുണര്‍ത്തി. അങ്ങിനെ, അദ്ദേഹം ഹഫ്‌സ رضي الله عنها  യുടെ പക്കല്‍ നിന്ന് ആ ‘മുസ്വ്ഹഫ്’ അതിന്‍റെ പലപകര്‍പ്പുകളും എടുക്കുവാന്‍ ഒരു സംഘം സ്വഹാബികളെ ഏല്‍പ്പിച്ചു. ഈ സംഘത്തിന്‍റെ തലവനും സൈദുബ്‌നുഥാബിത് رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ തന്നെ ആയിരുന്നു.

പകര്‍പ്പുകള്‍ എടുത്ത ശേഷം മുസ്വ്ഹഫ് ഹഫ്‌സ്വഃ ഹഫ്‌സ رضي الله عنها ക്ക് തന്നെ തിരിച്ചു കൊടുക്കുകയും പകര്‍ത്തെടുത്ത കോപ്പികള്‍ നാടിന്‍റെ നാനാഭാഗത്തുമുള്ള പ്രധാന കേന്ദ്രങ്ങളിലേക്ക് അയച്ചുകൊടുക്കുകയും ചെയ്തു. ഇനി ഖുര്‍ആന്‍ പാരായണം പ്രസ്തുത മുസ്വ്ഹഫുകളിലെ ക്രമമനുസരിച്ചായിരിക്കണമെന്ന് ഖലീഫഃ വിളംബരപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തു. ഉഥ്മാന്‍ ഹഫ്‌സ رضي الله عنها ന്‍റെ കാലത്ത് പല രാജ്യങ്ങളിലേക്കും അയച്ച ഈ മുസ്വ്ഹഫുകളില്‍ നിന്നുള്ള നേര്‍പകര്‍പ്പുകളാണ് ലോകത്തിന്‍റെ എല്ലാ ഭാഗങ്ങളിലുമുള്ള മുസ്വ്ഹഫുകള്‍. ഇക്കാരണംകൊണ്ടാണ് മുസ്വ്ഹഫുകള്‍ക്ക് ‘ഉഥ്മാനി മുസ്വ്ഹഫ്’ (المصحف العثماني) എന്ന് പറയപ്പെടുന്നത്.

 

 

kanzululoom.com