بسم الله الرحمن الرحيم

ലോകരക്ഷിതാവായ അല്ലാഹുവിനാണ് സർവ്വസ്തുതിയും. പ്രവാചകന്മാരിൽ അഗ്രഗണ്യനായ മുഹമ്മദ് നബിയുടെ മേൽ അല്ലാഹുവിന്റെ സ്വലാത്തും സലാമും ഉണ്ടായിരിക്കട്ടെ.

ബിദ്അത്ത് (പുത്തനാചാരം) എന്താണെന്നും, അതിന്റെ മാനദണ്ഡങ്ങൾ എന്താണെന്നും, അതിനെ എങ്ങനെ തിരിച്ചറിയാം എന്നും, സുന്നത്ത് എന്താണെന്നും മനസ്സിലാക്കുന്നതിനുള്ള മഹത്തായ ചില അടിസ്ഥാനങ്ങളാണിവ. ഒരു വിജ്ഞാനകൗതുകി (ത്വാലിബുൽ ഇൽമ്) ഈ കാര്യങ്ങൾ കൃത്യമായി മനസ്സിലാക്കിയാൽ അവന് വലിയ നന്മകൾ കരസ്ഥമാക്കാൻ സാധിക്കും. ബിദ്അത്ത് എന്താണെന്നും സുന്നത്ത് എന്താണെന്നും വേർതിരിച്ചറിയാൻ അല്ലാഹു അവന് വലിയൊരു വാതിൽ തുറന്നുകൊടുക്കും. ഭൂമിയിലെ ഏറ്റവും വലിയ ബിദ്അത്തുകാരനോട് പോലും സംവദിക്കാനും, അവനെ ഉത്തരം മുട്ടിക്കാനും (വായടപ്പിക്കാനും) അവന് സാധിക്കും.

ഒന്നാമത്തെ അടിസ്ഥാനം (الأصل الأول)

ബിദ്അത്തിനെ തടയുന്നതിനുള്ള ഒന്നാമത്തെ അടിസ്ഥാനം അല്ലാഹുവിന്റെ ഈ വചനമാണ്:

ٱلْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِى وَرَضِيتُ لَكُمُ ٱلْإِسْلَٰمَ دِينًا

ഇന്ന് ഞാന്‍ നിങ്ങള്‍ക്ക് നിങ്ങളുടെ മതം പൂര്‍ത്തിയാക്കി തന്നിരിക്കുന്നു. എന്റെ അനുഗ്രഹം നിങ്ങള്‍ക്ക് ഞാന്‍ നിറവേറ്റിത്തരികയും, ഇസ്‌ലാമിനെ മതമായി നിങ്ങള്‍ക്ക് തൃപ്തിപ്പെടുകയും ചെയ്തിരിക്കുന്നു. (ഖു൪ആന്‍:5/3)

ഏതൊരു ബിദ്അത്തുകാരനോടും താങ്കൾ ചോദിക്കുക: “താങ്കൾ ചെയ്യുന്ന ഈ പ്രവൃത്തി ഇബാദത്താണോ (ആരാധനയാണോ) അതോ മര്യാദകേടാണോ (ഖില്ലത്തു അദബ്)?” അവനൊരിക്കലും അത് ‘മര്യാദകേടാണ്’ എന്ന് പറയില്ല. മറിച്ച്, “ഇതൊരു ഇബാദത്താണ്” എന്നേ അവൻ പറയൂ. ഇതാണ് ഒന്നാമത്തെ പോയിന്റ്; ഈ ചോദ്യം അവനോട് ചോദിക്കുക.

രണ്ടാമതായി: അവനോട് ചോദിക്കുക: “നിങ്ങളുടെ മതം പൂർത്തിയായതാണോ അതോ അപൂർണ്ണമാണോ (ഇനിയും പൂർത്തിയാകാനുണ്ടോ)?” ഇവിടെ, “മതം അപൂർണ്ണമാണ്” എന്ന് പറയാൻ അവന് കഴിയില്ല! മറിച്ച്, “മതം പൂർണ്ണമാണ്” എന്ന് അവൻ പറയും. ഇതാണ് രണ്ടാമത്തെ പോയിന്റ്. ഇനി മൂന്നാമത്തെ കാര്യത്തിലേക്ക് കടക്കുക.

മൂന്നാമതായി: അവനോട് പറയുക: “താങ്കൾ പുതുതായി ഉണ്ടാക്കിയ ഈ ബിദ്അത്ത് മുഖേന, ഒന്നുകിൽ (അല്ലാഹു പൂർത്തിയാക്കിയെന്ന് പറഞ്ഞ) മതം അപൂർണ്ണമായിരുന്നുവെന്നും താങ്കളാണ് അത് പൂർത്തിയാക്കിയതെന്നും പറയേണ്ടി വരും. അല്ലെങ്കിൽ നിങ്ങളുടെ മതം നേരത്തെ തന്നെ പൂർണ്ണമാണ് (എങ്കിൽ പിന്നെ എന്തിനാണ് ഇതിൽ പുതിയത് കൂട്ടിച്ചേർക്കുന്നത്?). അതിനാൽ മതത്തിൽ പുതുതായി ഉണ്ടാക്കിയ കാര്യങ്ങളെ നിങ്ങൾ സൂക്ഷിക്കുക!”

ഈ കവിവാക്യം എത്ര അർത്ഥവത്താണ്:

وَكُلُّ خَيْرٍ فِي اتَّبَاعِ مَنْ سَلَف … وَكُلُّ شَرٌّ فِي ابْتِدَاعِ مَنْ خَلَف

എല്ലാ നന്മയും മുൻഗാമികളെ (സലഫുകളെ) പിൻപറ്റുന്നതിലാണ്
എല്ലാ തിന്മയും പിൻഗാമികൾ (ഖലഫുകൾ) പുതുതായി ഉണ്ടാക്കിയതിലാണ്

ഞങ്ങളുടെ ശൈഖ്, ശൈഖ് മുഹമ്മദ് അമാൻ ബിൻ അലി അൽ-ജാമി (رَحِمَهُ اللَّهُ) എപ്പോഴും ഈ വരികൾ ആവർത്തിക്കുമായിരുന്നു. അദ്ദേഹം പറയും: “‘ജൗഹറത്തുത്തൗഹീദ്’ (അശ്അരി വിശ്വാസപ്രകാരം രചിക്കപ്പെട്ട ഗ്രന്ഥം) എന്ന ഗ്രന്ഥത്തിലെ ഏറ്റവും സത്യസന്ധമായ വരികളാണിത്. ഇതിന്റെ രചയിതാവ് തന്റെ വിശ്വാസകാര്യങ്ങളിൽ (അഖീദയിൽ) ഈ വരികൾ പ്രാവർത്തികമാക്കിയിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചുപോകുന്നു. പക്ഷേ അദ്ദേഹം പിൻഗാമികളുടെ (ഖലഫുകളുടെ) വിശ്വാസമാണ് അതിൽ സ്ഥാപിച്ചത്.”

ചുരുക്കത്തിൽ, ഈ ആയത്ത് വെച്ചുകൊണ്ട് അവരോട് സംവദിക്കുക എന്നതാണ് ഒന്നാമത്തെ അടിസ്ഥാനം.

രണ്ടാമത്തെ അടിസ്ഥാനം (الأصل الثاني)

ബിദ്അത്തിനെ ഖണ്ഡിക്കാനും, ഏറ്റവും വലിയ ബിദ്അത്തുകാരെപ്പോലും ഉത്തരം മുട്ടിക്കാനും സാധിക്കുന്ന രണ്ടാമത്തെ അടിസ്ഥാനം നബി ﷺയുടെ ഈ ഹദീസാണ്:

مَنْ أَحْدَثَ فِي أَمْرَنَا هَذَا مَا لَيْسَ مِنْهُ فَهُوَ رَدُّ

നമ്മുടെ ഈ കാര്യത്തിൽ (മതത്തിൽ) ആരെങ്കിലും അതിൽ ഇല്ലാത്തത് പുതുതായി ഉണ്ടാക്കിയാൽ അത് തള്ളപ്പെടേണ്ടതാണ്.

മറ്റൊരു റിപ്പോർട്ടിൽ:

مَنْ عَمِلَ عَمَلًا لَيْسَ عَلَيْهِ أَمْرُنَا فَهُوَ رَدُّ

ആരെങ്കിലും നമ്മുടെ കൽപനയില്ലാത്ത വല്ല പ്രവൃത്തിയും ചെയ്താൽ അത് തള്ളപ്പെടേണ്ടതാണ്.

താങ്കൾ അവരോട് ചോദിക്കുക: “ഇത് (നിങ്ങൾ ചെയ്യുന്ന കാര്യം) അല്ലാഹുവിന്റെയും റസൂലിന്റെയും കൽപനയിൽ പെട്ടതാണോ? എങ്കിൽ തെളിവ് കൊണ്ടുവരൂ.” അവർ പറയും: “ഇതൊരു പുതിയ കാര്യമാണ്.” അപ്പോൾ താങ്കൾ പറയുക: “എങ്കിൽ, നബി ﷺയുടെ ഹദീസ് പ്രകാരം അത് തള്ളപ്പെടേണ്ടതാണ്.”

മൂന്നാമത്തെ അടിസ്ഥാനം (الأصل الثالث)

നബി ﷺ തന്റെ എല്ലാ ജുമുഅ ഖുതുബകളിലും ഇപ്രകാരം പറയാറുണ്ടായിരുന്നു:

إِيَّاكُم ومحدثات الأمور فإنَّ كُلّ مُحدثة بدعة وكل بدعة ضلالة

മതത്തിൽ പുതുതായി ഉണ്ടാക്കിയ കാര്യങ്ങളെ നിങ്ങൾ സൂക്ഷിക്കുക. തീർച്ചയായും, പുതുതായി ഉണ്ടാക്കിയതെല്ലാം ബിദ്അത്താണ് (അനാചാരമാണ്). എല്ലാ ബിദ്അത്തും വഴികേടാണ്.

ചെറിയ കുട്ടികളായ സ്വഹാബികൾക്ക് പോലും ഇത് മനഃപാഠമായിരുന്നു.

ഞാൻ മനഃപൂർവ്വം ചിലപ്പോൾ ‘നല്ല ബിദ്അത്ത്’ (ബിദ്അത്ത് ഹസനഃ) എന്ന വാക്ക് ഇതിൽ ചേർത്ത് പറയാറുണ്ട്. അപ്പോൾ ആഫ്രിക്കയിലുള്ള സാധാരണക്കാർ പോലും എന്നെ തിരുത്തും. അവർ പറയും: “അല്ല സഹോദരാ ഇബ്രാഹിം, എല്ലാ ബിദ്അത്തും വഴികേടാണ് എന്നല്ലേ ഹദീസ്?”. അൽഹംദുലില്ലാഹ്! അപ്പോൾ ഞാൻ അവരോട് ചോദിക്കും: “പിന്നെന്തുകൊണ്ടാണ് ഞാൻ നിങ്ങളോട് ‘ഇതൊരു ബിദ്അത്താണ്, വഴികേടാണ്’ എന്ന് പറയുമ്പോൾ, ‘അല്ല, എന്റെ ശൈഖ് പറഞ്ഞത് ഇതൊരു നല്ല ബിദ്അത്താണെന്നാണ്’ എന്ന് നിങ്ങൾ മറുപടി പറയുന്നത്?!” അല്ലാഹുവാണെ സത്യം, ജനങ്ങൾ അത് കേട്ട് ചിരിക്കും. കാരണം നാം അവരുടെ ഫിത്‌റയോടാണ് സംസാരിച്ചത്. നാം പറയുന്നു: “നിങ്ങളുടെ നബി ﷺ പറയുന്നു എല്ലാ ബിദ്അത്തും വഴികേടാണെന്ന്. എന്നാൽ നിങ്ങൾ പറയുന്നു നിങ്ങളുടെ ശൈഖ് പറഞ്ഞത് അത് നല്ല ബിദ്അത്താണെന്ന്!!”

നാലാമത്തെ അടിസ്ഥാനം (الأصل الرابع)

നാം ചോദിക്കുന്നു: “നബി ﷺ കൊണ്ടുവന്ന ഈ ഇബാദത്തുകൾ അദ്ദേഹം സ്വന്തമായി കൊണ്ടുവന്നതാണോ അതോ ആകാശത്തു നിന്നുള്ള വഹ്‌യ് ആണോ?” അവൻ പറയും: “അത് ആകാശത്തു നിന്നുള്ള വഹ്‌യ് ആണ്.” താങ്കൾ ചോദിക്കുക: “എന്താണ് തെളിവ്?” അവൻ പറയും:

وَمَا يَنطِقُ عَنِ ٱلْهَوَىٰٓ ‎﴿٣﴾‏ إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْىٌ يُوحَىٰ ‎﴿٤﴾

അദ്ദേഹം തന്നിഷ്ടപ്രകാരം സംസാരിക്കുന്നുമില്ല. അത് അദ്ദേഹത്തിന് വഹ്‌യായി (ദിവ്യസന്ദേശമായി) നല്‍കപ്പെടുന്ന ഒരു ഉല്‍ബോധനം മാത്രമാകുന്നു. (ഖു൪ആന്‍:53/3-4)

എങ്കിൽ താങ്കൾ ചോദിക്കുക: “താങ്കൾ പുതുതായി ഉണ്ടാക്കിയ ഈ ഇബാദത്തിന്, ആകാശത്തു നിന്ന് വല്ല വഹ്‌യും ഇറങ്ങിയിട്ടുണ്ടോ?! വഹ്‌യ് (പ്രവാചകന്റെ മരണത്തോടെ) അവസാനിച്ചുവല്ലോ!” ഇതവരുടെ സംശയങ്ങൾക്കുള്ള ശക്തമായ മറുപടിയാണ്.

അഞ്ചാമത്തെ അടിസ്ഥാനം (الأصل الخامس)

അവർ (ബിദ്അത്തുകാർ) ചോദിക്കാറുണ്ട്: “ഞങ്ങൾ മൗലിദ് (നബിദിനം) പോലുള്ള നല്ല കാര്യങ്ങളല്ലേ ചെയ്യുന്നത്? പിന്നെന്തിന് നിങ്ങൾ ഞങ്ങളെ എതിർക്കുന്നു? ഞങ്ങൾ നബി ﷺയുടെ സീറ (ചരിത്രം) ഓർക്കുകയും, അത് പഠിക്കുകയും, ഞങ്ങളുടെ ഹൃദയങ്ങളിൽ ഈമാൻ വർദ്ധിപ്പിക്കുകയുമാണല്ലോ ചെയ്യുന്നത്!!”

അതിനുള്ള മറുപടി ഇതാണ്: “ബാഹ്യമായി നന്മയാണെന്ന് തോന്നുന്ന എല്ലാ കാര്യങ്ങളും അല്ലാഹുവിനുള്ള ഇബാദത്തായിക്കൊള്ളണമെന്നില്ല.” അതിനുള്ള തെളിവ് മൂന്ന് ആളുകളുടെ ഹദീസാണ്:

അവരിൽ ഒരാൾ പറഞ്ഞു: أَمَّا أَنَا فَإِنِّي أُصَلِّي اللَّيْلَ أَبَدًا “ഞാൻ എപ്പോഴും രാത്രി നമസ്കരിക്കും (ഉറങ്ങുകയില്ല).”

മറ്റൊരാൾ പറഞ്ഞു: أنا أصُومُ الدَّهْرَ ولَا أُفْطِرُ “ഞാൻ എപ്പോഴും നോമ്പ് നോൽക്കും, ഒരിക്കലും ഒഴിവാക്കുകയില്ല.”

മൂന്നാമൻ പറഞ്ഞു: أَنَا أَعْتَزِلُ النِّسَاءَ فلا أَتَزَوَّجُ أَبَدًا “ഞാൻ സ്ത്രീകളിൽ നിന്ന് അകന്നുനിൽക്കും, ഒരിക്കലും വിവാഹം കഴിക്കില്ല.”

ഇതറിഞ്ഞ നബി ﷺ അവരുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു പറഞ്ഞു:

أَنْتُمُ الَّذِينَ قُلْتُمْ كَذَا وَكَذَا؟! أَمَا وَاللَّهِ إِنِّي لَأَخْشَاكُمْ لِلَّهِ وَأَتْقَاكُمْ له، لَكِنِّي أصُومُ وأُفْطِرُ، وأُصَلِّي وأَرْقُدُ، وأَتَزَوَّجُ النِّسَاءَ، فَمَن رَغِبَ عَن سُنَّتي فليسَ مني

നിങ്ങളാണോ ഇങ്ങനെയൊക്കെ പറഞ്ഞവർ?! അല്ലാഹുവാണെ സത്യം, ഞാൻ നിങ്ങളേക്കാൾ അല്ലാഹുവിനെ ഭയപ്പെടുന്നവനും സൂക്ഷിക്കുന്നവനുമാണ്. പക്ഷെ ഞാൻ നോമ്പ് നോൽക്കുകയും ഒഴിവാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഞാൻ നമസ്കരിക്കുകയും ഉറങ്ങുകയും ചെയ്യുന്നു. ഞാൻ സ്ത്രീകളെ വിവാഹം കഴിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ആരെങ്കിലും എന്റെ ചര്യയിൽ (സുന്നത്തിൽ) നിന്ന് വിമുഖത കാണിച്ചാൽ അവൻ എന്നിൽ പെട്ടവനല്ല.

നോക്കൂ! മതത്തിൽ പുതിയ കാര്യങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കുക എന്നത് ഗൗരവകരമായ വിഷയമായപ്പോൾ നബി ﷺ മിൻബറിൽ കയറി പ്രസംഗിച്ചു. അതുകൊണ്ട്, നിയമം ഇതാണ്: “ബാഹ്യമായി നന്മയാണെന്ന് തോന്നുന്ന എല്ലാ കാര്യങ്ങളും അല്ലാഹുവിനുള്ള ഇബാദത്തായിക്കൊള്ളണമെന്നില്ല.”

ആറാമത്തെ അടിസ്ഥാനം (الأصل السادس)

ഒരു ഇബാദത്തിന് ‘മുതാബഅത്ത്’ (പ്രവാചകനെ പിൻപറ്റൽ) എന്ന നിബന്ധന നഷ്ടപ്പെട്ടാൽ, അതൊരിക്കലും ഒരു ഇബാദത്തായി പരിഗണിക്കപ്പെടുകയില്ല. നിങ്ങൾ ആ ഇബാദത്ത് നൂറു പ്രാവശ്യം ചെയ്താലും ശരി.

അതിനുള്ള തെളിവ് : നമസ്കാരം തെറ്റായി നിർവ്വഹിച്ച ആളുടെ ഹദീസ്. ഈ ഹദീസിൽ നിന്ന് നമുക്ക് എന്താണ് മനസ്സിലാക്കാൻ സാധിക്കുന്നത്? ആ മനുഷ്യൻ തീർച്ചയായും (ബാഹ്യമായി) നമസ്കരിച്ചിരുന്നു. പക്ഷെ നബി ﷺ അദ്ദേഹത്തോട് “താങ്കൾ നമസ്കരിച്ചിട്ടില്ല” എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ അവിടുന്ന് പറഞ്ഞത് സത്യമാണ്. ബാഹ്യമായി വൈരുദ്ധ്യമുള്ള ഈ രണ്ട് കാര്യങ്ങളെ എങ്ങനെ യോജിപ്പിക്കാം?

ഉത്തരം ഇതാണ്: അദ്ദേഹം നബി ﷺയുടെ നമസ്കാരരീതിയിലല്ലാതെ, സുന്നത്തിന് വിരുദ്ധമായി നമസ്കരിച്ചപ്പോൾ അത് ഒരു ഇബാദത്തായി പരിഗണിക്കപ്പെട്ടില്ല. അങ്ങനെ അദ്ദേഹം നമസ്കരിക്കാത്തവനെപ്പോലെയായി.

അതുപോലെ നാം പറയുന്നു: “നിങ്ങൾ അല്ലാഹുവിന് ഇബാദത്താണെന്ന നിലയിൽ ചെയ്യാൻ ഉദ്ദേശിക്കുന്ന നിങ്ങളുടെ ബിദ്അത്ത്, നിങ്ങൾ അതിന് ‘ഇബാദത്ത്’ എന്ന് പേരിട്ടാലും അത് ഇബാദത്തല്ല (കാരണം അതിൽ പ്രവാചകനെ പിൻപറ്റൽ ഇല്ല).”

ഏഴാമത്തെ അടിസ്ഥാനം (الأصل السابع)

ഇത് വളരെ പ്രധാനപ്പെട്ട ഒരു അടിസ്ഥാനമാണ്. ബിദ്അത്തിനെ ഖണ്ഡിക്കാൻ ഇത് തന്നെ ധാരാളമാണ്. അതായത്: “നബി ﷺ ഈ സമുദായത്തിന് തനിക്ക് അറിയാവുന്ന എല്ലാ നന്മകളും അറിയിച്ചു കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്. തനിക്ക് അറിയാവുന്ന എല്ലാ തിന്മകളെക്കുറിച്ചും മുന്നറിയിപ്പും നൽകിയിട്ടുണ്ട്. അതിൽ ഏറ്റവും വലിയ തിന്മയായി അവിടുന്ന് താക്കീത് ചെയ്തത് ശിർക്കിനെയും ബിദ്അത്തിനെയുമാണ്.”

അതിനുള്ള തെളിവ്: സ്വഹീഹ് മുസ്ലിമിൽ നബി ﷺ പറഞ്ഞു:

مَا مِنْ نَبِيٍّ إِلَّا وَكَانَ حَقًّا عَليهِ أَنْ يَدُلُّ الأمةَ عَلَى خير ما يعلم، ويُحَذِّرَ الأمة من شر ما يعلم

തനിക്ക് അറിയാവുന്ന നന്മകൾ തന്റെ സമുദായത്തിന് അറിയിച്ചു കൊടുക്കലും, തനിക്ക് അറിയാവുന്ന തിന്മകളെക്കുറിച്ച് അവർക്ക് മുന്നറിയിപ്പ് നൽകലും അല്ലാതെ ഒരു പ്രവാചകനും കഴിഞ്ഞുപോയിട്ടില്ല.

നമ്മുടെ നബി ﷺ എല്ലാ നന്മകളിലേക്കും സമുദായത്തിന് വഴികാണിച്ചുവെന്നും, എല്ലാ തിന്മകളിൽ നിന്നും അവരെ താക്കീത് ചെയ്തുവെന്നും നാം വിശ്വസിക്കുന്നു; അല്ലാഹുവിനെ സാക്ഷിനിർത്തിത്തന്നെ നാം അത് പറയുന്നു.

അതുകൊണ്ട് ബിദ്അത്തുകാരനോട് നാം ചോദിക്കുന്നു: “നിങ്ങളുടെ ഈ ബിദ്അത്ത് നന്മയിൽ പെട്ടതാണോ?” അവൻ ‘അതെ’ എന്ന് പറഞ്ഞാൽ, നാം പറയും: “നിങ്ങളുടെ ഈ ബിദ്അത്ത് നന്മയാണെന്നതിന് തെളിവ് കൊണ്ടുവരൂ. വാസ്തവത്തിൽ ഇത് പുതിയൊരു കാര്യമായതുകൊണ്ടാണല്ലോ നിങ്ങൾ ഇതിനെ ‘ബിദ്അത്ത്’ എന്ന് തന്നെ വിളിച്ചത്.”

ഇനി അവൻ (അത് നന്മയല്ല എന്ന്) പറയുകയാണെങ്കിൽ… (അവൻ അങ്ങനെ പറയില്ല). അതുകൊണ്ട് അവന് മുമ്പിൽ രണ്ട് വഴികളേ ഉള്ളൂ:

ഒന്നുകിൽ ഇങ്ങനെ പറയണം: “നബി ﷺക്ക് ഈ നന്മയെക്കുറിച്ച് അറിവില്ലായിരുന്നു. ഞാനാണ് (അല്ലെങ്കിൽ മറ്റ് ദാജ്ജാലുമാർ/കള്ളന്മാരാണ്) ഇത് ആദ്യമായി കണ്ടെത്തിയത്.”

അല്ലെങ്കിൽ ഇങ്ങനെ പറയണം: “നബി ﷺക്ക് ഈ നന്മയെക്കുറിച്ച് അറിയാമായിരുന്നു, പക്ഷെ അവിടുന്ന് അത് മറച്ചുവെച്ചു.”

ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞാൽ, ഇമാം മാലിക് (رَحِمَهُ اللَّهُ) പറഞ്ഞത് അവന് ബാധകമാകും:

مَنِ ابْتَدَعَ فِي الْإِسْلَامِ بِدْعَةً يَرَاهَا حَسَنَةً فَقَدْ زَعَمَ أَنَّ مُحَمَّدًا خَانَ الرِّسَالَةَ

“ഇസ്‌ലാമിൽ ആരെങ്കിലും ഒരു ബിദ്അത്ത് ഉണ്ടാക്കുകയും അത് നല്ലതാണെന്ന് (ഹസനഃ) കാണുകയും ചെയ്താൽ, മുഹമ്മദ് നബി ﷺ തന്റെ ദൗത്യത്തിൽ വഞ്ചന കാണിച്ചു എന്ന് അവൻ ജല്പിച്ചിരിക്കുന്നു.”

ഈ അടിസ്ഥാനത്തിന് ശക്തി പകരുന്ന മറ്റൊരു തെളിവ് ഇബ്നു മസ്ഊദ് (رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ) വിന്റെ വചനമാണ്:

وَالَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ، إِنَّكُمْ لَعَلَى مِلَّةٍ هِيَ أَهْدَى مِنْ مِلَّةِ مُحَمَّدٍ أَوْ مُفْتَتِحُوا بِابَ ضَلَالَةٍ

“എന്റെ ആത്മാവ് ആരുടെ കയ്യിലാണോ അവൻ തന്നെ സത്യം, ഒന്നുകിൽ നിങ്ങൾ മുഹമ്മദ് നബി ﷺയുടെ മാർഗ്ഗത്തേക്കാൾ നല്ലൊരു മാർഗ്ഗത്തിലാണ്. അല്ലെങ്കിൽ നിങ്ങൾ വഴികേടിന്റെ വാതിൽ തുറക്കുന്നവരാണ്.”

നമ്മുടെ നബി ﷺ സമുദായത്തിന് എല്ലാ നന്മയും അറിയിച്ചു നൽകി. അതിനാൽ ഒന്നുകിൽ നിങ്ങളുടെ മാർഗ്ഗം നബി ﷺയുടെ മാർഗ്ഗത്തേക്കാൾ സന്മാർഗ്ഗത്തിലായിരിക്കണം (അത് അസാധ്യമാണ്), അല്ലെങ്കിൽ നിങ്ങൾ വഴികേടിന്റെ വാതിൽ തുറക്കുന്നവരായിരിക്കണം.

എട്ടാമത്തെ അടിസ്ഥാനം (الأصل الثامن)

ഇത് അവരുടെ ഒരു സംശയത്തിനുള്ള മറുപടിയാണ്. മൗലിദ് പോലുള്ള ബിദ്അത്തുകൾക്ക് തെളിവായി അവർ ഈ ഹദീസ് ഉദ്ധരിക്കാറുണ്ട്:

مَنْ سَنَّ في الإسلامِ سُنَّةً حسنَةً فَلَهُ أَجرُهَا وأجرُ مَنْ عَمِلَ بها إلى يوم القيامة

ആരെങ്കിലും ഇസ്‌ലാമിൽ ഒരു നല്ല ചര്യ (സുന്നത്തുൻ ഹസനഃ) നടപ്പിലാക്കിയാൽ, അവന് അതിന്റെ പ്രതിഫലവും, ഖിയാമത്ത് നാൾ വരെ അത് പ്രവർത്തിക്കുന്നവരുടെ പ്രതിഫലവും ലഭിക്കും.

നാം പറയുന്നു: “നിങ്ങൾ {നാശം നമസ്കാരക്കാർക്കാണ്} എന്ന് മാത്രം ഓതി നിർത്തുന്നവരെപ്പോലെയാകരുത്! നബി ﷺ ‘ആരെങ്കിലും ഇസ്‌ലാമിൽ ഒരു നല്ല ചര്യ നടപ്പിലാക്കിയാൽ’ എന്ന് പറഞ്ഞതിന്റെ ഉദ്ദേശ്യം ആ ഹദീസ് പൂർണ്ണമായി വായിച്ചാൽ മനസ്സിലാകും. ഹദീസ് മുറിച്ചുമാറ്റി നിങ്ങൾക്ക് ഇഷ്ടമുള്ളത് എടുക്കുകയും ബാക്കിയുള്ളത് ഉപേക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്നത് അനുവദനീയമല്ല.”

ഈ ഹദീസിന് ഒരു പശ്ചാത്തലമുണ്ട്: കീറിപ്പറിഞ്ഞ വസ്ത്രങ്ങൾ ധരിച്ച, വിശന്നൊട്ടിയ പാവപ്പെട്ട കുറച്ച് ആളുകൾ നബി ﷺയുടെ അടുക്കൽ വന്നു. അവരുടെ പട്ടിണി കണ്ടപ്പോൾ, സൃഷ്ടികളിൽ വെച്ച് സൃഷ്ടികളോട് ഏറ്റവും കരുണയുള്ള നബി ﷺയുടെ മുഖം വിവർണ്ണമായി. അവിടുന്ന് “അസ്സ്വലാത്തു ജാമിഅഃ” (നമസ്കാരത്തിന് ഒരുമിച്ചുകൂടുക) എന്ന് വിളിപ്പിച്ചു. ജനങ്ങൾ ഒരുമിച്ചുകൂടിയപ്പോൾ അവിടുന്ന് സ്വദഖ (ദാനം) നൽകാൻ കൽപ്പിച്ചു. ഒരാൾ ഒരു കൈക്കുമ്പിളിൽ കൊള്ളുന്ന ഗോതമ്പ് കൊണ്ടുവന്നു, മറ്റൊരാൾ വേറൊന്ന് കൊണ്ടുവന്നു… അങ്ങനെ തന്റെ കൈകൾക്ക് താങ്ങാൻ കഴിയാത്തത്ര ഭാരമുള്ള ഒരു സഞ്ചി ഭക്ഷണവുമായി ഒരാൾ വന്ന് അത് നബി ﷺയുടെ മുമ്പിൽ വെച്ചു. ആ മനുഷ്യൻ ചെയ്തത് കണ്ടപ്പോൾ മറ്റ് സ്വഹാബികളും അത് മാതൃകയാക്കി. അങ്ങനെ നന്മയുടെ വാതിൽ തുറക്കപ്പെട്ടു. ഒരാൾ ഗോതമ്പ്, മറ്റൊരാൾ ബാർലി, മറ്റൊരാൾ കാരക്ക… അങ്ങനെ ഭക്ഷണത്തിന്റെയും വസ്ത്രത്തിന്റെയും രണ്ട് വലിയ കൂനകൾ നബി ﷺയുടെ മുമ്പിൽ ഒരുമിച്ചുകൂടി. അപ്പോഴാണ് നബി ﷺ പറഞ്ഞത്: «ആരെങ്കിലും ഇസ്‌ലാമിൽ ഒരു നല്ല ചര്യ (സുന്നത്തുൻ ഹസനഃ) നടപ്പിലാക്കിയാൽ…» ഇവിടെ ‘നല്ല ചര്യ’ എന്നത് കൊണ്ട് ഉദ്ദേശിച്ചത്, ആദ്യം ആ ഭക്ഷണപ്പൊതി കൊണ്ടുവന്ന മനുഷ്യന്റെ പ്രവൃത്തിയാണ് (അതായത് ദാനം നൽകുക എന്ന സുന്നത്ത് പുനരുജ്ജീവിപ്പിച്ചു). അല്ലാതെ നിങ്ങൾ ‘തീജാനിയ്യ’യോ ‘നഖ്ശബന്ധിയ്യ’യോ (ത്വരീഖത്തുകൾ) കണ്ടുപിടിച്ചിട്ട് അതിന് ‘നല്ല സുന്നത്ത്’ എന്ന് പറയുന്നതല്ല.

ഒമ്പതാമത്തെ അടിസ്ഥാനം (الأصل التاسع)

ഇത് ‘ഇളാഫിയായ ബിദ്അത്തുകളെ’ (കൂട്ടിച്ചേർക്കപ്പെട്ട ബിദ്അത്തുകളെ) ഖണ്ഡിക്കാനുള്ളതാണ്. അതായത്: “ഒരു നിശ്ചിത ഇബാദത്തിനെ (ആരാധനയെ), ഒരു നിശ്ചിത സമയത്തോ, നിശ്ചിത രൂപത്തിലോ ആയി തെളിവില്ലാതെ നിജപ്പെടുത്തുക.” ഇത്തരം ഇബാദത്തുകൾ അത് ചെയ്തവന് തന്നെ മടക്കപ്പെടുന്നതാണ്.

ഉദാഹരണം: വെള്ളിയാഴ്ച രാവിനെ നിസ്കാരം കൊണ്ടോ, പകലിനെ നോമ്പ് കൊണ്ടോ പ്രത്യേകമാക്കൽ. നബി ﷺ അത് വിരോധിച്ചിട്ടുണ്ട്.

തെളിവ്: നബി ﷺ പറഞ്ഞു:

«لا تَخْتَصُّوا لَيْلَةَ الجُمُعَةِ بَقِيَامِ مِن بَيْنِ اللَّيَالِي، وَلَا تَخُصُّوا يَومَ الجُمُعَةِ بِصِيَامٍ مِن بَيْنِ الأَيَّامِ، إِلَّا أَنْ يَكُونَ فِي صَوْمِ يَصُومُهُ أَحَدُكُمْ»

മറ്റു രാത്രികളിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി വെള്ളിയാഴ്ച രാവിനെ നിങ്ങൾ നമസ്കാരം കൊണ്ട് പ്രത്യേകമാക്കരുത്. മറ്റു ദിവസങ്ങളിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി വെള്ളിയാഴ്ച പകലിനെ നോമ്പ് കൊണ്ടും നിങ്ങൾ പ്രത്യേകമാക്കരുത്; നിങ്ങളിൽ ആരെങ്കിലും പതിവായി നോൽക്കാറുള്ള നോമ്പ് ആ ദിവസത്തിൽ വന്നാലല്ലാതെ. (സ്വഹീഹ് മുസ്ലിം)

 

ശൈഖ് ഇബ്രാഹിം ബിൻ സാലിഹ് അൽ-മുഹൈമിദ്

[ശൈഖുൽ ഇസ്‌ലാം മുഹമ്മദ് ബിൻ അബ്ദുൽ വഹാബ് (رَحِمَهُ اللَّهُ) രചിച്ച ‘വാജിബുനാ നഹ്‌വ മാ അമറനല്ലാഹു ബിഹി’ (അല്ലാഹു നമ്മോട് കൽപ്പിച്ച കാര്യങ്ങളിൽ നമുക്കുള്ള ബാധ്യത) എന്ന ഗ്രന്ഥത്തിന് നൽകിയ വിശദീകരണത്തിൽ നിന്ന് തെരഞ്ഞെടുത്തത്]

 

 

www.kanzululoom.com