മുഹമ്മദ് നബി ﷺ യുടെ മഹത്വം അറിയിക്കുന്ന ഒരു ആയത്ത് കാണുക:
فَبِمَا رَحْمَةٍ مِّنَ ٱللَّهِ لِنتَ لَهُمْ ۖ وَلَوْ كُنتَ فَظًّا غَلِيظَ ٱلْقَلْبِ لَٱنفَضُّوا۟ مِنْ حَوْلِكَ ۖ فَٱعْفُ عَنْهُمْ وَٱسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشَاوِرْهُمْ فِى ٱلْأَمْرِ ۖ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى ٱللَّهِ ۚ إِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلْمُتَوَكِّلِينَ
(നബിയേ,) അല്ലാഹുവിങ്കല്‍ നിന്നുള്ള കാരുണ്യം കൊണ്ടാണ് നീ അവരോട് സൌമ്യമായി പെരുമാറിയത്‌. നീ ഒരു പരുഷസ്വഭാവിയും കഠിനഹൃദയനുമായിരുന്നുവെങ്കില്‍ നിന്റെ ചുറ്റില്‍ നിന്നും അവര്‍ പിരിഞ്ഞ് പോയിക്കളയുമായിരുന്നു. ആകയാല്‍ നീ അവര്‍ക്ക് മാപ്പുകൊടുക്കുകയും, അവര്‍ക്ക് വേണ്ടി പാപമോചനം തേടുകയും ചെയ്യുക. കാര്യങ്ങളില്‍ നീ അവരോട് കൂടിയാലോചിക്കുകയും ചെയ്യുക. അങ്ങനെ നീ ഒരു തീരുമാനമെടുത്ത് കഴിഞ്ഞാല്‍ അല്ലാഹുവില്‍ ഭരമേല്‍പിക്കുക. തന്നില്‍ ഭരമേല്‍പിക്കുന്നവരെ തീര്‍ച്ചയായും അല്ലാഹു ഇഷ്ടപ്പെടുന്നതാണ്‌. (ഖു൪ആന്‍:6/159)
നമ്മുടെ സാമൂഹ്യ ജീവിതത്തിലും പൊതു മണ്ഡലങ്ങളിലും വിജയിക്കാനും നമുക്ക് പക്വതയും പാകതയും ലഭിക്കുവാനും ഉതകുന്ന നമ്മുടെ മുൻഗാമികൾ പഠിപ്പിച്ചിട്ടുള്ള 3 ഉപദേശങ്ങളാണ് ഇവിടെ സൂചിപ്പിക്കുന്നത്
1.ആളുകളെ അവരുടെ സ്ഥാനത്തിനനുസരിച്ച് വിലകൽപ്പിക്കുക
انزل الناس منازلهم അഥവാ ’ജനങ്ങളെ അവര്‍ അര്‍ഹിക്കുന്ന സ്ഥാനത്ത് ഇരുത്തുക’ എന്ന തത്വം ഉൾക്കൊള്ളുക.
“സൃഷ്ടാവിന്റെ മുമ്പിൽ എല്ലാവരും തുല്യരാണ്, എല്ലാവരെയും കാണാൻ നമുക്ക് കഴിയണം” എന്നതിന് എതിരല്ല ഇത്.
എല്ലാവരെയും ഒരേ പോലെയല്ല കാണേണ്ടത്. പാമരനോട് സംസാരിക്കുന്നത് പോലെയല്ല പണ്ഡിതനോട് സംസാരിക്കേണ്ടത്. സഹപ്രവർത്തകരോട് സംസാരിക്കുന്നതു പോലെയല്ല അമീറിനോട് സംസാരിക്കേണ്ടത്. കൂട്ടുകാരോട് സംസാരിക്കുന്നത് പോലെയല്ല അധ്യാപകനോട് സംസാരിക്കേണ്ടത്. സമപ്രായക്കാരോട് സംസാരിക്കുന്നതു പോലെയല്ല മുതിർന്നവരോട് സംസാരിക്കേണ്ടത്.
ആദരിക്കേണ്ടവരെ ആദരിക്കാനും, ബഹുമാനിക്കേണ്ടവരെ ബഹുമാനിക്കാനും കഴിയണം.
അബൂബക്കർ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ തന്റെ പിതാവ് വയോധികനായ അബൂഖുഹാഫയെ ഇസ്ലാം സ്വീകരിക്കാനായി താങ്ങിപ്പിടിച്ച് നബി ﷺ യുടെ അടുക്കൽ കൊണ്ടുവരുന്ന രംഗം ചരിത്രത്തിൽ കാണാം. അദ്ദേഹത്തെ കണ്ടപ്പോൾ നബി ﷺ അബൂബക്കറിനോട് ചോദിച്ചു, “ആ വൃദ്ധനെ വീട്ടിൽ നിർത്തിയിരുന്നെങ്കിൽ ഞാൻ അവിടെ പോയി അദ്ധേഹത്തെ കാണുമായിരുന്നല്ലോ?” അബൂബക്കർ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ പറഞ്ഞു: “താങ്കൾ അദ്ധേഹത്തിന്റെ അടുക്കൽ വരുന്നതിനേക്കാൾ അദ്ധേഹം താങ്കളുടെ അടുക്കൽ വരുന്നതിനാണ് കൂടുതൽ അർഹതയുള്ളത്.” നബി ﷺ അബൂ ഖുഹാഫയെ തന്റെ മുന്നിൽ ഇരുത്തി ആദരിച്ചു. പിന്നീട് അബൂ ഖുഹാഫയുടെ നെഞ്ചിൽ കൈ വെച്ച് ഇസ്ലാം സ്വീകരിക്കാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു. അബൂ ഖുഹാഫ ഇസ്ലാം സ്വീകരിക്കുകയും ചെയ്തു.
“അല്ലാഹുവിന്റെ റസൂൽ” എന്ന ഉന്നത സ്ഥാനത്തുള്ള വ്യക്തിയാണ് ഇത് പറയുന്നതെന്ന് ഓര്‍ക്കണം. പറയപ്പെടുന്നവന്റെ സ്ഥാനമോ, ‘വയോധികൻ’.
ക്രൂരനും മര്‍ദ്ദകനും സ്വേഛാധിപതിയുമായ ഫിര്‍ഔനിന്റെ അടുത്തേക്ക് അല്ലാഹു മൂസാനബി عليه السلام യെയും ഹാറൂന്‍ عليه السلام യെയും പറഞ്ഞയക്കുമ്പാള്‍ എങ്ങനെ പെരുമാറണമെന്ന് പറഞ്ഞുകൊടുക്കുന്നുണ്ട്:
ٱذْهَبَآ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ إِنَّهُۥ طَغَىٰ ﴿٤٣﴾ فَقُولَا لَهُۥ قَوْلًا لَّيِّنًا لَّعَلَّهُۥ يَتَذَكَّرُ أَوْ يَخْشَىٰ ﴿٤٤﴾
നിങ്ങള്‍ രണ്ടുപേരും ഫിര്‍ഔന്റെ അടുത്തേക്ക് പോകുക. തീര്‍ച്ചയായും അവന് അതിക്രമകാരിയായിരിക്കുന്നു. എന്നിട്ട് നിങ്ങള്‍ അവനോട് സൗമ്യമായ വാക്ക് പറയുക. അവന് ഒരു വേള ചിന്തിച്ച് മനസ്സിലാക്കിയേക്കാം. അല്ലെങ്കില്‍ ഭയപ്പെട്ടുവെന്ന് വരാം. (ഖുർആൻ:20/43-44)
2.ജനങ്ങളുടെ ബുദ്ധിയുടെ നിലവാരമനുസരിച്ച് സംസാരിക്കുക
ഖുറൈശികള്‍ കഅ്ബ പണിതുയര്‍ത്തിയത് ഇബ്രാഹീം നബി عليه السلام അത് പണി കഴിപ്പിച്ചതു പോലെയല്ലായിരുന്നു. ഇബ്‌റാഹീം നബി عليه السلام യും ഇസ്മാഈല്‍ നബി عليه السلام യും പണിത രൂപത്തിന് ഖുറൈശികള്‍ ഒന്ന് രണ്ട് മാറ്റങ്ങള്‍ വരുത്തിയിരുന്നു. അവര്‍ ഇരുവരും കഅ്ബ പണിതപ്പോള്‍ നിലത്തുനിന്ന് തന്നെ അതിലേക്ക് പ്രവേശിക്കാവുന്ന രൂപത്തിലുള്ള ഒരു വാതിലായിരുന്നു അതിനുണ്ടായിരുന്നത്. പുറത്ത് കടക്കാനും അപ്രകാരം ഒരു വാതില്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു. ഖുറൈശികള്‍ അത് ഭൂമിയുടെ ഉപരിതലത്തില്‍ നിന്ന് നന്നായി ഉയര്‍ത്തിയാണ് സ്ഥാപിച്ചത്. മറ്റൊരു മാറ്റം, കഅ്ബയുടെ നാല് ചുമരുകളുടെ വലുപ്പക്കുറവായിരുന്നു. സമ്പത്തിന്റെ കുറവു കാരണം, കഅ്ബ പുനര്‍നിര്‍മാണത്തിന് ഇബ്‌റാഹീം عليه السلام പണിത അതേ അടിത്തറയില്‍ പണിയാന്‍ ഖുറൈശികള്‍ക്കായില്ലല്ലോ. അതിനാല്‍ അവര്‍ മാറ്റി നിര്‍ത്തിയ ഭാഗം ഉള്‍പെടുത്തിക്കൊണ്ടും അവര്‍ അതിന് വരുത്തിയ മാറ്റങ്ങള്‍ ഇല്ലാതാക്കിയും ഇബ്‌റാഹീം നബി عليه السلام യും ഇസ്മാഈല്‍ നബി عليه السلام യും പണിതത് പോലെത്തന്നെ അതൊന്ന് പൂര്‍ണമായി പണിതാലോ എന്ന് നബി ﷺ ക്ക് മക്കാ വിജയത്തിന് ശേഷം ആഗ്രഹമുണ്ടായി. എന്നാല്‍ അവിടുന്ന് അപ്രകാരം ചെയ്തില്ല. അതിന്റെ കാരണമായി ആഇശ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهَا യോട് അവിടുന്ന് പറഞ്ഞു:
يَا عَائِشَةُ، لَوْلاَ قَوْمُكِ حَدِيثٌ عَهْدُهُمْ ـ قَالَ ابْنُ الزُّبَيْرِ بِكُفْرٍ ـ لَنَقَضْتُ الْكَعْبَةَ فَجَعَلْتُ لَهَا بَابَيْنِ باب يَدْخُلُ النَّاسُ، وَبَابٌ يَخْرُجُونَ.
ഹേ, ആയിശാ! നിന്റെ ജനത സത്യനിഷേധവുമായി അടുത്ത കാലക്കാരായിരുന്നില്ലെങ്കില്‍ കഅ്ബ ഞാന്‍ പൊളിക്കുകയും എന്നിട്ട് അതിന് രണ്ടു വാതിലുകളുണ്ടാക്കുകയും ചെയ്യുമായിരുന്നു. ജനങ്ങള്‍ക്ക്‌ പ്രവേശിക്കുവാന്‍ ഒരു വാതിലും പുറത്തുകടക്കാന്‍ ഒരു വാതിലും. (ബുഖാരി:126)
يَا عَائِشَةُ لَوْلاَ أَنَّ قَوْمَكِ حَدِيثُو عَهْدٍ بِشِرْكٍ لَهَدَمْتُ الْكَعْبَةَ فَأَلْزَقْتُهَا بِالأَرْضِ وَجَعَلْتُ لَهَا بَابَيْنِ بَابًا شَرْقِيًّا وَبَابًا غَرْبِيًّا وَزِدْتُ فِيهَا سِتَّةَ أَذْرُعٍ مِنَ الْحِجْرِ فَإِنَّ قُرَيْشًا اقْتَصَرَتْهَا حَيْثُ بَنَتِ الْكَعْبَةَ
ആയിശാ, നിന്റെ സമൂഹം ശിര്‍ക്കില്‍ നിന്ന് അടുത്തു മാത്രം ഇസ്‌ലാമിലേക്ക് വന്നവരാണ്; അല്ലായിരുന്നെങ്കില്‍ ഞാന്‍ കഅ്ബ പൊളിക്കുകയും, അത് ഭൂമിയോട് ചേര്‍ക്കുകയും ചെയ്യുമായിരുന്നു. എന്നിട്ട് കിഴക്കും പടിഞ്ഞാറും ഭാഗത്തായി രണ്ട് വാതിലുകള്‍ അതില്‍ പണിയുകയും, ഹിജ്ര്‍റിന്റെ ഭാഗത്ത് നിന്ന് ആറ് മുഴം കഅ്ബയിലേക്ക് കൂട്ടിച്ചേര്‍ക്കുകയും ചെയ്യുമായിരുന്നു. ഖുറൈശികള്‍ കഅ്ബ പണിതപ്പോള്‍ അതില്‍ കുറവ് വരുത്തിയിരിക്കുന്നു. (മുസ്ലിം: 1333)
عَنْ عَائِشَةَ ـ رضى الله عنها ـ قَالَتْ سَأَلْتُ النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم عَنِ الْجَدْرِ أَمِنَ الْبَيْتِ هُوَ قَالَ ” نَعَمْ ”. قُلْتُ فَمَا لَهُمْ لَمْ يُدْخِلُوهُ فِي الْبَيْتِ قَالَ ” إِنَّ قَوْمَكِ قَصَّرَتْ بِهِمُ النَّفَقَةُ ”. قُلْتُ فَمَا شَأْنُ بَابِهِ مُرْتَفِعًا قَالَ ” فَعَلَ ذَلِكِ قَوْمُكِ لِيُدْخِلُوا مَنْ شَاءُوا وَيَمْنَعُوا مَنْ شَاءُوا، وَلَوْلاَ أَنَّ قَوْمَكِ حَدِيثٌ عَهْدُهُمْ بِالْجَاهِلِيَّةِ فَأَخَافُ أَنْ تُنْكِرَ قُلُوبُهُمْ أَنْ أُدْخِلَ الْجَدْرَ فِي الْبَيْتِ وَأَنْ أُلْصِقَ بَابَهُ بِالأَرْضِ ”.
ആഇശ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهَا പറയുന്നു: ഞാൻ നബി ﷺ യോട് ജദ്റിനെ കുറിച്ച് അതായത് ഹിജ്റിനെ കുറിച്ച് ചോദിച്ചു. അത് കഅ്ബയിൽ പെട്ടതാണോ നബി ﷺ പറഞ്ഞു അതെ. ഞാൻ ചോദിച്ചു:എങ്കിൽ എന്തുകൊണ്ടാണ് അവരത് കഅ്ബയിൽ ഉൾപ്പെടുത്താതിരുന്നത്? നബി ﷺ പറഞ്ഞു:നിന്റെ ജനങ്ങൾക്ക് അതിനുള്ള സമ്പാദ്യം തികയാതെ വന്നു. ഞാൻ ചോദിച്ചു: എന്തുകൊണ്ടാണ് കഅ്ബയുടെ വാതിൽ ഉയർന്ന നിലയിലായത്? നബി ﷺ പറഞ്ഞു: നിന്റെ ജനതയുടെ ചെയ്തിയാണ് അതും. അവർ ഉദ്ദേശിക്കുന്നവരെ പ്രവേശിപ്പിക്കുന്നതിനും ഉദ്ദേശിക്കുന്നവരെ തടയുന്നതിനുമാണ് അങ്ങനെ ചെയ്തിട്ടുള്ളത്. നിന്റെ ജനത വളരെ അടുത്ത് മാത്രം ജാഹിലിയത്തിൽ നിന്ന് വന്നവരാണ്. അവരുടെ ഹൃദയങ്ങൾക്ക് പ്രയാസകരമാകുമെന്ന് ഭയക്കുന്നില്ലായിരുന്നുവെങ്കിൽ ഹിജ്ർ ഞാൻ കഅ്ബക്കുള്ളിൽ പ്രവേശിപ്പിക്കുമായിരുന്നു. അതിലെ വാതിൽ ഞാൻ ഭൂമിയിലേക്ക് ചേർക്കുകയും ചെയ്യുമായിരുന്നു. (ബുഖാരി:1584)
ഇമാം ബുഖാരി رَحِمَهُ اللَّه ഈ ഹദീസിന് (128) നൽകിയ തലക്കെട്ട് ഇപ്രകാരമാണ്:
بَابُ مَنْ تَرَكَ بَعْضَ الاِخْتِيَارِ مَخَافَةَ أَنْ يَقْصُرَ فَهْمُ بَعْضِ النَّاسِ عَنْهُ فَيَقَعُوا فِي أَشَدَّ مِنْهُ.
ചിലത് മനസ്സിലാകാതെ വരികയും കൂടുതൽ ബുദ്ധിമുട്ടുള്ള കാര്യങ്ങളിൽ അകപ്പെടുകയും ചെയ്യുമെന്ന ഭയത്താൽ ഒരുവൻ ചില നൻമകൾ ഉപേക്ഷിക്കുന്നു എന്നത് സംബന്ധിച്ച അദ്ധ്യായം.
عن أنس بن مالك رضي الله عنه: أَنَّ النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم وَمُعَاذٌ رَدِيفُهُ عَلَى الرَّحْلِ قَالَ ” يَا مُعَاذُ بْنَ جَبَلٍ ”. قَالَ لَبَّيْكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ وَسَعْدَيْكَ. قَالَ ” يَا مُعَاذُ ”. قَالَ لَبَّيْكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ وَسَعْدَيْكَ. ثَلاَثًا. قَالَ ” مَا مِنْ أَحَدٍ يَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَأَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللَّهِ صِدْقًا مِنْ قَلْبِهِ إِلاَّ حَرَّمَهُ اللَّهُ عَلَى النَّارِ ”. قَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ، أَفَلاَ أُخْبِرُ بِهِ النَّاسَ فَيَسْتَبْشِرُوا قَالَ ” إِذًا يَتَّكِلُوا ”. وَأَخْبَرَ بِهَا مُعَاذٌ عِنْدَ مَوْتِهِ تَأَثُّمًا .
അനസ് رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ വിൽ നിന്ന് നിവേദനം: മുആദുബ്നു ജബൽ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ വിനെ പിറകിലിരുത്തി നബി ﷺ വാഹനപ്പുറത്ത് സഞ്ചരിക്കുകയായിരുന്നു. നബി ﷺ പറഞ്ഞു: ഓ മുആദുബ്നു ജബൽ! അദ്ദേഹം പ്രതിവചിച്ചു. അല്ലാഹുവിൻ്റെ റസൂലേ, അങ്ങേക്ക് ഞാനിതാ ഉത്തരം ചെയ്യുന്നു.നബി ﷺ വീണ്ടും വിളിച്ചു. ഓ മുആദ്! അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു: അല്ലാഹുവിൻ്റെ റസൂലേ, അങ്ങേക്ക് ഞാനിതാ ഉത്തരം തരുന്നു. (ഇപ്രകാരം) മൂന്നുപ്രാവശ്യം വിളിച്ചു. എന്നിട്ട് നബി ﷺ പറഞ്ഞു. “ഏതൊരുവൻ മനസ്സിൽ ആത്മാർത്ഥമായി അല്ലാഹു അല്ലാതെ ആരാധ്യനില്ലെന്നും മുഹമ്മദ് അല്ലാഹുവിൻ്റെ ദൂതനാണെന്നും സാക്ഷ്യം വഹിച്ചുവോ നരകം അവന് അല്ലാഹു നിഷിദ്ധമാക്കുന്നതാണ്.” മുആദ് رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ പറഞ്ഞു. അല്ലാഹുവിൻ്റെ റസൂലേ, ഈ വസ്‌തുത ഞാൻ ജനങ്ങളെ അറിയിക്കട്ടെയോ, എന്നാലവർക്ക് സന്തോഷിക്കാമല്ലോ. നബി ﷺ പറഞ്ഞു: “അപ്പോളവർ കർമ്മം വെടിഞ്ഞ് അതിൽ മാത്രം ഊന്നിനിൽക്കും”. അറിവ് മറച്ചുവെച്ചുവെന്ന കുറ്റത്തിൽ നിന്നൊഴിവാകാൻ മുആദ് رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ മരണ സമയത്ത് ഇക്കാര്യം അറിയിക്കുകയായിരുന്നു. (ബുഖാരി:128)
3.അവസരോചിതമായി പെരുമാറുക, സംസാരിക്കുക
സന്ദർഭവും സാഹചര്യവും മനസ്സിലാക്കി പെരുമാറുകയും സംസാരിക്കുകയും വേണം. അനാവശ്യ കാര്യങ്ങളിൽ ഇടപെടാതിരിക്കുക.
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه و سلم “مِنْ حُسْنِ إسْلَامِ الْمَرْءِ تَرْكُهُ مَا لَا يَعْنِيهِ”.
അബൂഹുറൈറ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ വിൽ നിന്ന് നിവേദനം: നബി ﷺ പറഞ്ഞു: തന്നെ ബാധിക്കാത്ത കാര്യങ്ങള്‍ ഉപേക്ഷിക്കുകയെന്നത് ഒരു ഉത്തമ വ്യക്തിയുടെ ഇസ്ലാമിക സ്വഭാവത്തില്‍ പെട്ടതാകുന്നു. (തിര്‍മിദി:2318)
വീടിനുള്ളിൽ ഇടപെടുകയും സംസാരിക്കുന്നതും പോലെയല്ല പള്ളിക്കുള്ളിൽ ഇടപെടേണ്ടതും സംസാരിക്കേണ്ടതും. കല്ല്യാണ വീട്ടിൽ ഇടപെടുന്നതുപോലെയല്ല മരണ വീട്ടിൽ ഇടപെടേണ്ടത്.
عن البراء بن عازب قال: خرجنا مع النبي صلى الله عليه وسلم في جنازة رجل من الأنصار، فانتهينا إلى القبر ولما يلحد، فجلس رسول الله صلى الله عليه وسلم، وجلسنا حوله كأن على رؤوسنا الطير، ……………..
ബറാഅ്ബ്നു ആസിബ് رَحِمَهُ اللَّه പറയുന്നു: അന്‍സാരികളില്‍ പെട്ട ഒരാളുടെ ജനാസയുമായി പ്രവാചകനോടൊപ്പം ഞങ്ങളും പുറപ്പെട്ടു. ഖബ൪ കുഴിക്കുന്ന സ്ഥലത്തെത്തിയപ്പോള്‍ പണി പൂ൪ത്തിയാകാത്തതുകൊണ്ട് പ്രവാചകനും ഞങ്ങളും അവിടെ ഇരിക്കുകയുണ്ടായി. തലയില്‍ ഒരു പക്ഷി ഇരിക്കുമ്പോള്‍ എത്രമാത്രം സൂക്ഷ്മതയോടെ ഇരിക്കുമോ അതുപോലെ നിശബ്ദരായി ഞങ്ങള്‍ നബിക്ക്(സ്വ) ചുറ്റും ഇരുന്നു …………… (അഹ്മദ്)
ഒരു വിനോദ സഞ്ചാരത്തിന് പോകുന്ന അവസ്ഥയിലല്ല രോഗിയെ സന്ദർശിക്കാൻ പോകേണ്ടത്. സംസാരത്തിൽ രോഗിയെ ഭയപ്പെടുത്തുകയല്ല, പ്രത്യുത രോഗിക്ക് ആശ്വാസം നൽകുകയും സാന്ത്വനമേകുകയുമാണ് വേണ്ടത്.
عَنْ أُمِّ الْعَلاَءِ، قَالَتْ عَادَنِي رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَأَنَا مَرِيضَةٌ فَقَالَ : أَبْشِرِي يَا أُمَّ الْعَلاَءِ فَإِنَّ مَرَضَ الْمُسْلِمِ يُذْهِبُ اللَّهُ بِهِ خَطَايَاهُ كَمَا تُذْهِبُ النَّارُ خَبَثَ الذَّهَبِ وَالْفِضَّةِ .
ഉമ്മുഅലാഅ് رَضِيَ اللَّهُ عَنْها യിൽ നിന്നും നിവേദനം: അവ൪ പറഞ്ഞു: ഞാന്‍ രോഗിയായിരിക്കെ നബി ﷺ എന്നെ സന്ദ൪ശിക്കുവാന്‍ വന്നു. അപ്പോള്‍ നബി ﷺ പറഞ്ഞു: ഉമ്മുഅലാഅ് സന്തോഷിക്കുക, വെള്ളിയുടെയും സ്വ൪ണ്ണത്തിന്റേയും അഴുക്ക് തീ പോക്കുന്നതുപോലെ ഒരു മുസ്ലിമിന്റെ രോഗം മൂലം അല്ലാഹു അവന്റെ പാപങ്ങള്‍ പോക്കികളയും. (അബൂദാവൂദ്:3092- അല്‍ബാനി സ്വഹീഹെന്ന് എന്ന് വിശേഷിപ്പിച്ചു)
عَنْ أُمِّ سَلَمَةَ، قَالَتْ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم : إِذَا حَضَرْتُمُ الْمَرِيضَ أَوِ الْمَيِّتَ فَقُولُوا خَيْرًا فَإِنَّ الْمَلاَئِكَةَ يُؤَمِّنُونَ عَلَى مَا تَقُولُونَ
ഉമ്മുസലമ رَضِيَ اللَّهُ عَنْها യിൽ നിന്നും നിവേദനം: നബി ﷺ പറഞ്ഞു: രോഗിയുടെയോ മയ്യത്തിന്റെയോ സമീപത്ത് സന്നിഹിതരാവുമ്പോള്‍ നല്ലതേ നിങ്ങള്‍ പറയാവൂ. നിങ്ങളുടെ പ്രാര്‍ത്ഥനകള്‍ക്ക് മലക്കുകള്‍ ആമീന്‍ ചൊല്ലും………. (മുസ്ലിം)
രോഗിയെ സന്ദർശിക്കുമ്പോഴുള്ള നബി പഠിപ്പിച്ച പ്രാർ‌ത്ഥ‌ന‌കളിൽ വരെ ഈ തത്വം കാണാം. അവിടുന്ന് രോഗിയുടെ അടുക്കൽ ഇപ്രകാരം പറയുമായിരുന്നു:
لاَبَأْسَ طَهُورٌ إِنْ شَاءَ اللهُ
സാ‌ര‌മി‌ല്ല, സു‌ഖ‌മാ‌യി‌ക്കൊ‌ള്ളും ഇൻ‌ശാ‌അ‌ല്ലാ‌ഹ്‌. (ബുഖാരി: 5656)
അബൂബക്കർ رضي الله عنه വിന്റെ ഈ വിഷയത്തിലെ ഒരു മാതൃക കാണുക:
عَنْ عَائِشَةَ ـ رضى الله عنها ـ زَوْجِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مَاتَ وَأَبُو بَكْرٍ بِالسُّنْحِ ـ قَالَ إِسْمَاعِيلُ يَعْنِي بِالْعَالِيَةِ ـ فَقَامَ عُمَرُ يَقُولُ وَاللَّهِ مَا مَاتَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم. قَالَتْ وَقَالَ عُمَرُ وَاللَّهِ مَا كَانَ يَقَعُ فِي نَفْسِي إِلاَّ ذَاكَ وَلَيَبْعَثَنَّهُ اللَّهُ فَلَيَقْطَعَنَّ أَيْدِيَ رِجَالٍ وَأَرْجُلَهُمْ. فَجَاءَ أَبُو بَكْرٍ فَكَشَفَ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَبَّلَهُ قَالَ بِأَبِي أَنْتَ وَأُمِّي طِبْتَ حَيًّا وَمَيِّتًا، وَالَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ لاَ يُذِيقُكَ اللَّهُ الْمَوْتَتَيْنِ أَبَدًا. ثُمَّ خَرَجَ فَقَالَ أَيُّهَا الْحَالِفُ عَلَى رِسْلِكَ. فَلَمَّا تَكَلَّمَ أَبُو بَكْرٍ جَلَسَ عُمَرُ. فَحَمِدَ اللَّهَ أَبُو بَكْرٍ وَأَثْنَى عَلَيْهِ وَقَالَ أَلاَ مَنْ كَانَ يَعْبُدُ مُحَمَّدًا صلى الله عليه وسلم فَإِنَّ مُحَمَّدًا قَدْ مَاتَ، وَمَنْ كَانَ يَعْبُدُ اللَّهَ فَإِنَّ اللَّهَ حَىٌّ لاَ يَمُوتُ. وَقَالَ {إِنَّكَ مَيِّتٌ وَإِنَّهُمْ مَيِّتُونَ} وَقَالَ {وَمَا مُحَمَّدٌ إِلاَّ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَفَإِنْ مَاتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ وَمَنْ يَنْقَلِبْ عَلَى عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اللَّهَ شَيْئًا وَسَيَجْزِي اللَّهُ الشَّاكِرِينَ}
ആയിശ رضي الله عنها യിൽ നിന്ന് നിവേദനം: നബി ﷺ വഫാതായ സന്ദര്‍ഭത്തില്‍ അബൂബക്കര്‍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ ‘സുന്‍ഹിലായിരുന്നു. ഉമര്‍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ എഴുന്നേറ്റ് നിന്ന് പറയുകയുണ്ടായി: ‘അല്ലാഹു സത്യം! റസൂലുല്ലാഹ്ﷺ വഫാതായിട്ടില്ല.’ ആയിശ رضي الله عنها പറഞ്ഞു: ‘എന്റെ മനസ്സില്‍ അതല്ലാതെ മറ്റൊന്നും ആ സമയത്ത് ഉണ്ടായില്ല.’ ഉമര്‍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ പറഞ്ഞു:’അല്ലാഹു അദ്ദേഹത്തെ വീണ്ടും നിയോഗിക്കും, വഫാതായിയെന്ന് പറയുന്നവരുടെ കൈകാലുകള്‍ ഞാന്‍ മുറിക്കും.’ അപ്പോഴാണ് അബൂബക്കര്‍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ വന്നതും പ്രവാചന്റെ ശരീരത്തിലുള്ള വസ്ത്രം അല്‍പം മാറ്റി തിരുദൂതരെ ചുംബിച്ചതും. ശേഷം അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു: ‘എന്റെ മാതാപിതാക്കളെ അങ്ങേക്ക് വേണ്ടി സമര്‍പിക്കുന്നു. താങ്കള്‍ ജീവിച്ചാലും വഫാതായാലും നല്ലത് തന്നെ. എന്റെ ആത്മാവ് ആരുടെ കയ്യിലാണോ അവന് തന്നെ സത്യം! അല്ലാഹു ഒരിക്കലും താങ്കള്‍ക്ക് രണ്ട് മരണം നല്‍കുകയില്ല.’ ശേഷം അവിടെ നിന്നിറങ്ങിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു: ‘ഓ, സത്യം ചെയ്ത് പറയുന്നവനേ, സമാധാനമായിരിക്കൂ.’ അങ്ങനെ അബൂബക്കര്‍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ സംസാരിക്കാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ ഉമര്‍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ ശാന്തമായി. അബൂബക്കര്‍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ അല്ലാഹുവിനെ വാഴ്ത്തുകയും പുകഴ്ത്തുകയും ചെയ്തുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു: ‘അറിയുക, ആരെങ്കിലും മുഹമ്മദ് നബിﷺയെ ആരാധിക്കുന്നുവെങ്കില്‍ നിശ്ചയം മുഹമ്മദ്ﷺ വഫാതായിരിക്കുന്നു. ആരെങ്കിലും അല്ലാഹുവിനെ ആരാധിക്കുന്നുവെങ്കില്‍ നിശ്ചയം അവന് ഒരിക്കലും മരിക്കുകയില്ല.’ ശേഷം അദ്ദേഹം (ഈ ക്വുര്‍ആന്‍ വചനങ്ങള്‍) പാരായണം ചെയ്തു: {തീര്‍ച്ചയായും നീ മരിക്കുന്നവനാകുന്നു. അവരും മരിക്കുന്നവരാകുന്നു’ (സുമര്‍: 30) }. {മുഹമ്മദ് അല്ലാഹുവിന്റെ ഒരു ദൂതന്‍ മാത്രമാകുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന് മുമ്പും ദൂതന്‍മാര്‍ കഴിഞ്ഞുപോയിട്ടുണ്ട്. അദ്ദേഹം മരണപ്പെടുകയോ കൊല്ലപ്പെടുകയോ ചെയ്‌തെങ്കില്‍ നിങ്ങള്‍ പുറകോട്ട് തിരിച്ചുപോകുകയോ? ആരെങ്കിലും പുറകോട്ട് തിരിച്ചുപോകുന്ന പക്ഷം അല്ലാഹുവിന് ഒരു ദ്രോഹവും അത് വരുത്തുകയില്ല. നന്ദികാണിക്കുന്നവര്‍ക്ക് അല്ലാഹു തക്കതായ പ്രതിഫലം നല്‍കുന്നതാണ് (ആലു ഇംറാന്‍: 144)} (ബുഖാരി : 3667, 3668)
www.kanzululoom.com