ആമുഖം

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ، وَبِهِ نَسْتَعِينُ، وَصَلَّى اللهُ وَسَلَّمَ وَبَارَكَ عَلَى نَبِيِّنَا مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِهِ وَصَحْبِهِ أَجْمَعِينَ

അനന്തമായ പ്രപഞ്ചത്തെയും അതിലെ എണ്ണമറ്റ ചരാചരങ്ങളെയും സൃഷ്‌ടിച്ച അല്ലാഹു ﷻ, മനുഷ്യനെ ഏറ്റവും മികച്ച ഘടനയോടെ സൃഷ്ടിക്കുകയും അവന് മറ്റെല്ലാ സൃഷ്ടികൾക്കുമപ്പുറം ആദരവ് നൽകുകയും ചെയ്തു. ചിന്തിക്കാനും വിവേചിച്ചറിയാനുമുള്ള കഴിവ് നൽകി അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ട മനുഷ്യന്, അവന്റെ ജീവിതലക്ഷ്യം എന്താണെന്നും വിജയത്തിലേക്കുള്ള മാർഗ്ഗം ഏതാണെന്നും വ്യക്തമാക്കിക്കൊടുക്കേണ്ടത് സ്രഷ്ടാവിന്റെ ബാധ്യതയാണ്. ആ ബാധ്യതയുടെ പൂർത്തീകരണമാണ് ഓരോ കാലഘട്ടത്തിലും അവൻ നിയോഗിച്ച പ്രവാചകന്മാരും അവർക്ക് നൽകിയ വേദഗ്രന്ഥങ്ങളും.

ഈ പുസ്തകം, അത്തരത്തിലുള്ള ദൈവിക മാർഗ്ഗനിർദ്ദേശങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള പത്ത് മഹത്തായ കൽപ്പനകളെക്കുറിച്ചുള്ള ഒരു പഠനമാണ്. മനുഷ്യന്റെ വ്യക്തിപരവും സാമൂഹികവുമായ ജീവിതത്തിന്റെ വിജയത്തിന് അനിവാര്യമായ പത്ത് അടിസ്ഥാന ശിലകളാണ് ഇവ. അവയിൽ അഞ്ചെണ്ണം, അന്തിമ പ്രവാചകൻ മുഹമ്മദ് നബി ﷺ യുടെ ആഗമനത്തിന് മുമ്പ്, യഹ്‌യ നബി عليه السلام യിലൂടെ  ബനൂ ഇസ്രാഈൽ സമൂഹത്തിന് നൽകപ്പെട്ടതാണ്. ശേഷിക്കുന്ന അഞ്ചെണ്ണം, ഈ ദീനിന്റെ പൂർത്തീകരണമായി മുഹമ്മദ് നബി ﷺ യിലൂടെ അവിടുത്തെ സമുദായത്തിന് നൽകപ്പെട്ടതുമാണ്.

ഒരു ചരിത്ര പശ്ചാത്തലം

സകരിയ്യ നബി عليه السلام യുടെ  പ്രാർത്ഥനയും യഹ്‌യ നബി عليه السلام യുടെ ജനനവും

ഈ ചരിത്രം ആരംഭിക്കുന്നത് ബനൂ ഇസ്രാഈലിലേക്ക് നിയോഗിക്കപ്പെട്ട മഹാനായ പ്രവാചകൻ സകരിയ്യ عليه السلام യിൽ നിന്നാണ്. വാർദ്ധക്യമെത്തിയിട്ടും അദ്ദേഹത്തിന് ഒരു അനന്തരാവകാശി ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. തന്റെ ദൗത്യം തുടരാൻ ഒരു പിൻഗാമിക്കായി അദ്ദേഹം അല്ലാഹുവിനോട് ﷻ വിനയത്തോടെ പ്രാർത്ഥിച്ചു:

رَبِّ لَا تَذَرْنِي فَرْدًا وَأَنتَ خَيْرُ الْوَارِثِينَ

എന്റെ രക്ഷിതാവേ, നീ എന്നെ ഏകനായി (പിന്തുടര്‍ച്ചക്കാരില്ലാതെ) വിടരുതേ. നീയാണല്ലോ അനന്തരാവകാശമെടുക്കുന്നവരില്‍ ഏറ്റവും ഉത്തമന്‍. (അൽഅൻബിയാഅ്: 89)

അല്ലാഹു ﷻ ആ പ്രാർത്ഥന സ്വീകരിച്ചു. അദ്ദേഹം മിഹ്റാബിൽ പ്രാർത്ഥിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കെ, മലക്കുകൾ വന്ന് അദ്ദേഹത്തിന് ഒരു കുഞ്ഞിനെക്കുറിച്ച് സന്തോഷവാർത്ത അറിയിച്ചു. ആ കുഞ്ഞിന് ‘യഹ്‌യ’ എന്ന് അല്ലാഹു ﷻ തന്നെ പേരും നൽകി. അല്ലാഹു ﷻ പറയുന്നു:

يَا زَكَرِيَّا إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلَامٍ اسْمُهُ يَحْيَىٰ لَمْ نَجْعَل لَّهُ مِن قَبْلُ سَمِيًّا

ഹേ, സകരിയ്യാ, തീര്‍ച്ചയായും നിനക്ക് നാം ഒരു ആണ്‍കുട്ടിയെപ്പറ്റി സന്തോഷവാര്‍ത്ത അറിയിക്കുന്നു. അവന്‍റെ പേര് യഹ്‌യാ എന്നാകുന്നു. മുമ്പ് നാം ആരെയും അദ്ദേഹത്തിന് പേരുതുല്യനായി ആക്കിയിട്ടില്ല. (മർയം: 7)

യഹ്‌യ عليه السلام പ്രവാചകനായി വളർന്നു. അദ്ദേഹം തന്റെ ജനതക്ക് നേതാവും ഉപദേശകനുമായി. ആ കാലഘട്ടത്തിലാണ് അല്ലാഹു ﷻ അഞ്ച് മഹത്തായ കൽപ്പനകൾ അദ്ദേഹത്തിന് നൽകുന്നത്. അൽഹാരിസ് അൽ അശ്അരി رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ നിവേദനം ചെയ്യുന്ന ഹദീസിൽ നബി ﷺ ഈ സംഭവം വിശദീകരിക്കുന്നു:

إِنَّ اللَّهَ أَمَرَ يَحْيَى بْنَ زَكَرِيَّا بِخَمْسِ كَلِمَاتٍ أَنْ يَعْمَلَ بِهَا وَيَأْمُرَ بَنِي إِسْرَائِيلَ أَنْ يَعْمَلُوا بِهَا

നിശ്ചയം, അല്ലാഹു ﷻ യഹ്‌യ ഇബ്നു സകരിയ്യയോട് (عليه السلام) അഞ്ച് വചനങ്ങൾ കൽപ്പിച്ചു; അദ്ദേഹം അവ അനുഷ്ഠിക്കുവാനും ഇസ്രാഈൽ സന്തതികളോട് അവ അനുഷ്ഠിക്കാൻ കൽപ്പിക്കുവാനും.

എന്നാൽ, ഈ കൽപ്പനകൾ ജനങ്ങളിലേക്ക് എത്തിക്കുന്നതിൽ യഹ്‌യ عليه السلام അല്പം സാവകാശം കാണിച്ചു. ഒരുപക്ഷേ, ആ കൽപ്പനകളുടെ ഗൗരവവും അത് ജനങ്ങളിൽ ഏൽപ്പിക്കേണ്ട ഭാരിച്ച ഉത്തരവാദിത്തത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ചിന്തയുമാകാം അതിന് കാരണം. ഈ സന്ദർഭത്തിലാണ് യഹ്‌യ നബി عليه السلام യുടെ  മാതൃസഹോദരീ പുത്രനും സമകാലികനുമായ ഈസാ നബി عليه السلام ഇടപെടുന്നത്. ഒരു പ്രവാചകന് മറ്റൊരു പ്രവാചകനോടുള്ള ഗുണകാംക്ഷയുടെയും ദൗത്യനിർവഹണത്തിലെ പരസ്പര സഹകരണത്തിന്റെയും ഉത്തമ മാതൃകയായിരുന്നു അത്. ഈസാ عليه السلام യഹ്‌യ عليه السلام യോട് പറഞ്ഞു:

إِنَّ اللَّهَ أَمَرَكَ بِخَمْسِ كَلِمَاتٍ لِتَعْمَلَ بِهَا وَتَأْمُرَ بَنِي إِسْرَائِيلَ أَنْ يَعْمَلُوا بِهَا فَإِمَّا أَنْ تَأْمُرَهُمْ وَإِمَّا أَنَا آمُرُهُمْ ‏.‏

അല്ലാഹു ﷻ താങ്കളോട് അഞ്ച് വചനങ്ങൾ കൽപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു; താങ്കൾ അവ അനുഷ്ഠിക്കുവാനും ഇസ്രാഈൽ സന്തതികളോട് കൽപ്പിക്കുവാനും. ഒന്നുകിൽ താങ്കൾ അവരോട് അത് കൽപ്പിക്കുക, അല്ലെങ്കിൽ ഞാൻ അത് കൽപ്പിക്കാം.

ഈസാ നബി عليه السلام യുടെ  ഈ വാക്കുകൾ യഹ്‌യ നബി عليه السلام യെ  തന്റെ ഉത്തരവാദിത്തത്തിന്റെ ഗൗരവം ഒന്നുകൂടി ഓർമ്മിപ്പിച്ചു. അല്ലാഹു ﷻ തന്നെ ഏൽപ്പിച്ച ദൗത്യം നിർവഹിക്കുന്നതിൽ നിന്ന് താൻ പിന്നോട്ട് പോകുന്നത് അല്ലാഹുവിന്റെ ﷻ ശിക്ഷക്ക് കാരണമായേക്കുമോ എന്ന് അദ്ദേഹം ഭയന്നു. അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു:

أَخْشَى إِنْ سَبَقْتَنِي بِهَا أَنْ يُخْسَفَ بِي أَوْ أُعَذَّبَ

(ഈസാ) താങ്കൾ എന്നെ മറികടന്ന് ഇത് കൽപ്പിക്കുകയാണെങ്കിൽ, ഞാൻ ഭൂമിയിലേക്ക് ആഴ്ത്തപ്പെടുകയോ ശിക്ഷിക്കപ്പെടുകയോ ചെയ്യുമെന്ന് ഞാൻ ഭയപ്പെടുന്നു.

അങ്ങനെ, ആ ദൗത്യം നിർവഹിക്കാൻ അദ്ദേഹം തന്നെ മുന്നിട്ടിറങ്ങി.

ദൈവിക കൽപ്പനകൾ പ്രഖ്യാപിക്കാനായി യഹ്‌യ നബി عليه السلام തിരഞ്ഞെടുത്തത് ബൈത്തുൽ മഖ്ദിസ് ആയിരുന്നു. ഇസ്‌ലാമിൽ പുണ്യം കാംക്ഷിച്ച് യാത്ര ചെയ്യാൻ അനുവദിക്കപ്പെട്ട മൂന്നേമൂന്ന് പള്ളികളിൽ ഒന്നാണത്.

عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ ـ رضى الله عنه ـ عَنِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ ‏:‏ لاَ تُشَدُّ الرِّحَالُ إِلاَّ إِلَى ثَلاَثَةِ مَسَاجِدَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ، وَمَسْجِدِ الرَّسُولِ صلى الله عليه وسلم وَمَسْجِدِ الأَقْصَى

അബൂഹുറൈറ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ വിൽ നിന്ന് നിവേദനം: നബി ﷺ പറഞ്ഞു: മൂന്ന് പള്ളികളിലേക്കല്ലാതെ (പ്രത്യേക പുണ്യം ഉദ്ദേശിച്ച്) യാത്ര കെട്ടിവലിക്കപ്പെടരുത്: മസ്ജിദുൽ ഹറാം, അല്ലാഹുവിന്റെ റസൂലിന്റെ പള്ളി (മസ്ജിദുന്നബവി), മസ്ജിദുൽ അഖ്സ. (ബുഖാരി, മുസ്‌ലിം)

മസ്ജിദുൽ അഖ്സ, അഥവാ ബൈത്തുൽ മഖ്ദിസ്, മുസ്‌ലിംകളുടെ ആദ്യത്തെ ഖിബ്‌ലയായിരുന്നു. നമ്മുടെ നബി ﷺ യുടെ ഇസ്‌റാഅ് (നിശാപ്രയാണം) നടന്നത് മക്കയിലെ മസ്ജിദുൽ ഹറാമിൽ നിന്ന് ബൈത്തുൽ മഖ്ദിസിലേക്കായിരുന്നു. അവിടെ വെച്ചാണ് നബി ﷺ മറ്റു പ്രവാചകന്മാർക്ക് ഇമാമായി നമസ്കരിച്ചത്. അവിടെ നിന്നായിരുന്നു അവിടുത്തെ അത്ഭുതകരമായ മിഅ്റാജ് (ആകാശാരോഹണം) ആരംഭിച്ചത്. അനേകം പ്രവാചകന്മാരുടെ പാദസ്പർശനമേറ്റ പുണ്യഭൂമിയാണത്.

യഹ്‌യ നബി عليه السلام യുടെ ആഹ്വാനം കേട്ട് ബനൂ ഇസ്രാഈല്യർ ബൈത്തുൽ മഖ്ദിസിലേക്ക് ഒഴുകിയെത്തി. അദ്ദേഹത്തിന്റെ വാക്കുകൾ കേൾക്കാൻ അവർ തിടുക്കം കാട്ടി. പള്ളി നിറഞ്ഞു കവിഞ്ഞു, ആളുകൾക്ക് നിൽക്കാൻ സ്ഥലമില്ലാതെ പള്ളിയുടെ ഉയർന്ന ഭാഗങ്ങളിലും ബാൽക്കണികളിലും (ശുറഫ്) വരെ അവർ തിങ്ങിനിറഞ്ഞു. ആ ജനസഞ്ചയത്തെ അഭിമുഖീകരിച്ച്, അല്ലാഹുവിൽ ﷻ നിന്നുള്ള കൽപ്പനകൾ കൈമാറാനായി പ്രവാചകൻ യഹ്‌യ عليه السلام എഴുന്നേറ്റുനിന്നു.

ആത്മ സംസ്കരണത്തിന്റെ അഞ്ച് അടിത്തറകൾ

യഹ്‌യ നബി عليه السلام ബൈത്തുൽ മഖ്ദിസിൽ ഒരുമിച്ചുകൂടിയ ജനസഞ്ചയത്തിനു മുന്നിൽ, അല്ലാഹുവിൽ ﷻ നിന്നുള്ള അഞ്ച് മഹത്തായ കൽപ്പനകൾ ഒന്നൊന്നായി വിശദീകരിക്കാൻ തുടങ്ങി. മനുഷ്യന്റെ ആത്മീയവും ഭൗതികവുമായ ജീവിതത്തിന്റെ സംസ്കരണത്തിന് അനിവാര്യമായ അഞ്ച് അടിത്തറകളായിരുന്നു അവ.

ഒന്നാമത്തെ കൽപ്പന: തൗഹീദ് – വിശ്വാസത്തിന്റെ അസ്തിവാരം

യഹ്‌യ عليه السلام തന്റെ പ്രഭാഷണം ആരംഭിച്ചത് ഏറ്റവും അടിസ്ഥാനപരമായ കൽപ്പനയിൽ നിന്നാണ്:

أَنْ تَعْبُدُوا اللَّهَ وَلاَ تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئًا

നിങ്ങൾ അല്ലാഹുവിനെ ﷻ മാത്രം ആരാധിക്കുക, അവനോട് യാതൊന്നിനെയും പങ്കുചേർക്കാതിരിക്കുക.

ഈ കൽപ്പനയുടെ ഗൗരവം ജനങ്ങളുടെ ഹൃദയത്തിൽ ഉറപ്പിക്കുന്നതിനായി, ചിന്തോദ്ദീപകമായ ഒരു ഉപമ അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു:

وَإِنَّ مَثَلَ مَنْ أَشْرَكَ بِاللَّهِ كَمَثَلِ رَجُلٍ اشْتَرَى عَبْدًا مِنْ خَالِصِ مَالِهِ بِذَهَبٍ أَوْ وَرِقٍ فَقَالَ هَذِهِ دَارِي وَهَذَا عَمَلِي فَاعْمَلْ وَأَدِّ إِلَىَّ فَكَانَ يَعْمَلُ وَيُؤَدِّي إِلَى غَيْرِ سَيِّدِهِ فَأَيُّكُمْ يَرْضَى أَنْ يَكُونَ عَبْدُهُ كَذَلِكَ

അല്ലാഹുവിൽ ﷻ പങ്കുചേർക്കുന്നവന്റെ ഉദാഹരണം, സ്വന്തം പണം കൊണ്ട് – സ്വർണ്ണമോ വെള്ളിയോ ആകട്ടെ – ഒരു അടിമയെ വാങ്ങിയ മനുഷ്യനെപ്പോലെയാണ്. എന്നിട്ട് യജമാനൻ ആ അടിമയോട് പറഞ്ഞു: ‘ഇത് എന്റെ വീടാണ്, ഇത് എന്റെ ജോലിയാണ്. നീ ജോലി ചെയ്യുക, അതിന്റെ ഫലം എനിക്ക് നൽകുക.’ എന്നാൽ ആ അടിമയാകട്ടെ, യജമാനന്റെ വീട്ടിൽ, യജമാനന്റെ വിഭവങ്ങൾ ഉപയോഗിച്ച് ജോലി ചെയ്യുകയും, അതിന്റെ ലാഭം മുഴുവൻ യജമാനനല്ലാത്ത മറ്റൊരാൾക്ക് നൽകുകയും ചെയ്തു. നിങ്ങളിൽ ആരെങ്കിലും തന്റെ അടിമ ഇപ്രകാരം ചെയ്യുന്നത് ഇഷ്ടപ്പെടുമോ?

ഈ ഉപമയുടെ ആശയം വ്യക്തമാണ്. യജമാനൻ അല്ലാഹുവാണ്. അടിമ മനുഷ്യനും. അല്ലാഹു നൽകിയ ശരീരം, ആരോഗ്യം, ബുദ്ധി, സമയം, സമ്പത്ത് എന്നിവയെല്ലാം ഉപയോഗിച്ച് മനുഷ്യൻ നന്ദികേട് കാണിക്കുകയും, ആരാധനകളും പ്രാർത്ഥനകളും സഹായാർത്ഥനകളും അല്ലാഹുവല്ലാത്തവർക്ക് ﷻ സമർപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നത് എത്ര വലിയ വഞ്ചനയും അനീതിയുമാണ്!

‘തൗഹീദ്’ എന്നാൽ അല്ലാഹുവിനെ ﷻ അവന്റെ റുബൂബിയ്യത്തിൽ (പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ സൃഷ്ടി, നിയന്ത്രണം, സംരക്ഷണം എന്നിവയിലുള്ള ഏകത്വം), ഉലൂഹിയ്യത്തിൽ (ആരാധനയിലുള്ള ഏകത്വം), അസ്മാഉ വസ്സ്വിഫാത്തിൽ (നാമങ്ങളിലും വിശേഷണങ്ങളിലുമുള്ള ഏകത്വം) ഏകനായി അംഗീകരിക്കലാണ്. എല്ലാ പ്രവാചകന്മാരും പ്രബോധനം ചെയ്തത് ഈ തൗഹീദിലേക്കാണ്. യഹ്‌യ നബി عليه السلام പറഞ്ഞു: “നിങ്ങളെ സൃഷ്ടിച്ചതും നിങ്ങൾക്ക് അന്നം നൽകുന്നതും അല്ലാഹുവാണ്. അതിനാൽ അവനെ മാത്രം നിങ്ങൾ ആരാധിക്കുക.” അവനാണ് ഏകനായ സ്രഷ്ടാവും പരിപാലകനും എന്ന് അംഗീകരിക്കുന്ന (തൗഹീദുർ-റുബൂബിയ്യത്ത്) ഏതൊരാൾക്കും, ആരാധനകൾ അവന് മാത്രം സമർപ്പിക്കുക (തൗഹീദുൽ-ഉലൂഹിയ്യത്ത്) എന്നത് നിർബന്ധമാണ്.

ഇന്ന് പലരും പുണ്യാത്മാക്കളുടെയും മൺമറഞ്ഞവരുടെയും കാര്യത്തിൽ അതിരുകവിയുകയും, അല്ലാഹുവിൽ ﷻ നിന്ന് തേടേണ്ട കാര്യങ്ങൾ അവരോട് തേടുകയും ചെയ്യുന്നു. ഇത് യഹ്‌യ നബി عليه السلام പഠിപ്പിച്ച തൗഹീദിന് കടകവിരുദ്ധമാണ്. അദ്ദേഹം അടക്കമുള്ള എല്ലാ പ്രവാചകന്മാരും, തങ്ങൾക്ക് അല്ലാഹു ﷻ നൽകിയ എത്ര വലിയ സ്ഥാനങ്ങൾ ഉണ്ടായിട്ടും, ജനങ്ങളെ ക്ഷണിച്ചത് തങ്ങളിലേക്കല്ല, മറിച്ച് തങ്ങളെയും അവരെയും സൃഷ്ടിച്ച ഏകനായ അല്ലാഹുവിലേക്ക് ﷻ മാത്രമാണ്. ഖുർആൻ യഹ്‌യ നബി عليه السلام യെ  നേതാവ് (സയ്യിദ്), ആത്മനിയന്ത്രണമുള്ളവൻ (ഹസൂർ), സച്ചരിതനായ പ്രവാചകൻ (നബിയ്യുൻ മിനസ്സ്വാലിഹീൻ) എന്നെല്ലാം വാഴ്ത്തിയിട്ടും, അദ്ദേഹം വിളിച്ചത് അല്ലാഹുവിന്റെ ﷻ ഏകത്വത്തിലേക്കായിരുന്നു.

രണ്ടാമത്തെ കൽപ്പന: നമസ്കാരം – അല്ലാഹുവുമായുള്ള സംഭാഷണം

തൗഹീദിന് ശേഷം യഹ്‌യ നബി عليه السلام കൽപ്പിച്ചത് നമസ്കാരത്തെ കുറിച്ചാണ്:

وَإِنَّ اللَّهَ أَمَرَكُمْ بِالصَّلاَةِ فَإِذَا صَلَّيْتُمْ فَلاَ تَلْتَفِتُوا فَإِنَّ اللَّهَ يَنْصِبُ وَجْهَهُ لِوَجْهِ عَبْدِهِ فِي صَلاَتِهِ مَا لَمْ يَلْتَفِتْ

അല്ലാഹു ﷻ നിങ്ങളോട് നമസ്കാരം കൊണ്ട് കൽപ്പിക്കുന്നു. അതിനാൽ, നിങ്ങൾ നമസ്കരിക്കുകയാണെങ്കിൽ (അനാവശ്യമായി) തിരിഞ്ഞുനോക്കരുത്. കാരണം, ഒരു ദാസൻ തന്റെ നമസ്കാരത്തിൽ തിരിഞ്ഞുനോക്കാത്തിടത്തോളം കാലം അല്ലാഹു ﷻ അവന്റെ മുഖം ആ ദാസന്റെ മുഖത്തിനുനേരെ തിരിക്കുന്നതാണ്.

നമസ്കാരം കേവലം ശാരീരിക ചലനങ്ങളല്ല, മറിച്ച് ഹൃദയം കൊണ്ടുള്ള ആരാധനയാണ്. അതിലെ ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട ഘടകമാണ് ഖുശൂഅ് (ഭയഭക്തിയും ഏകാഗ്രതയും). താൻ നിൽക്കുന്നത് സർവ്വലോക രക്ഷിതാവായ അല്ലാഹുവിന്റെ ﷻ മുന്നിലാണെന്ന ബോധമാണ് ഖുശൂഇന്റെ അടിസ്ഥാനം. ഈ ബോധം നഷ്ടപ്പെടുമ്പോഴാണ് നമസ്കാരത്തിൽ ശ്രദ്ധ പതറുന്നതും തിരിഞ്ഞുനോക്കുന്നതും.

നബി ﷺ യോട് നമസ്കാരത്തിൽ തിരിഞ്ഞുനോക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ച് ചോദിച്ചപ്പോൾ അവിടുന്ന് പറഞ്ഞു:

هُوَ اخْتِلاَسٌ يَخْتَلِسُهُ الشَّيْطَانُ مِنْ صَلاَةِ الْعَبْدِ

അത് പിശാച് ഒരു അടിമയുടെ നമസ്കാരത്തിൽ നിന്ന് റാഞ്ചിയെടുക്കുന്ന ഒരു റാഞ്ചലാണ്. (ബുഖാരി:751)

നമസ്കാരത്തിന്റെ പ്രതിഫലം കുറയ്ക്കുന്നതിനും അതിന്റെ ആത്മാവ് നഷ്ടപ്പെടുത്തുന്നതിനും പിശാച് കണ്ടെത്തുന്ന ഒരു മാർഗ്ഗമാണിത്. അതിനാൽ, നമസ്കാരത്തിൽ ദൃഷ്ടി സുജൂദിന്റെ സ്ഥാനത്ത് കേന്ദ്രീകരിച്ച്, പൂർണ്ണമായ ഭയഭക്തിയോടെ നിർവഹിക്കാൻ ഓരോ വിശ്വാസിയും പരിശ്രമിക്കേണ്ടതുണ്ട്.

മൂന്നാമത്തെ കൽപ്പന: നോമ്പ് – തഖ്‌വയുടെ പരിച

യഹ്‌യ നബി عليه السلام തുടർന്നു:

وَآمُرُكُمْ بِالصِّيَامِ

ഞാൻ നിങ്ങളോട് നോമ്പ് അനുഷ്ഠിക്കാൻ കൽപ്പിക്കുന്നു.

നോമ്പിന്റെ മഹത്വം വ്യക്തമാക്കാൻ അദ്ദേഹം ഒരു ഉപമ പറഞ്ഞു:

فَإِنَّ مَثَلَ ذَلِكَ كَمَثَلِ رَجُلٍ فِي عِصَابَةٍ مَعَهُ صُرَّةٌ فِيهَا مِسْكٌ فَكُلُّهُمْ يَعْجَبُ أَوْ يُعْجِبُهُ رِيحُهَا

അതിന്റെ ഉപമ, ഒരു സംഘം ആളുകൾക്കിടയിലുള്ള ഒരു വ്യക്തിയെപ്പോലെയാണ്. അവന്റെ കയ്യിൽ ഒരു പൊതി നിറയെ കസ്തൂരിയുണ്ട്. ആ കസ്തൂരിയുടെ സുഗന്ധം അവിടെയുള്ള എല്ലാവരെയും ആകർഷിക്കുകയും ആനന്ദിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ഈ ഉപമ വിവരിച്ച ശേഷം അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു:

وَإِنَّ رِيحَ الصَّائِمِ أَطْيَبُ عِنْدَ اللَّهِ مِنْ رِيحِ الْمِسْكِ

തീർച്ചയായും, നോമ്പുകാരന്റെ വായയുടെ ഗന്ധം അല്ലാഹുവിങ്കൽ ﷻ കസ്തൂരിയുടെ സുഗന്ധത്തേക്കാൾ ഉത്തമമാണ്.

നാലാമത്തെ കൽപ്പന: സ്വദഖ – സമ്പത്തിന്റെ ശുദ്ധീകരണം

യഹ്‌യ നബി عليه السلام പറഞ്ഞു:

وَآمُرُكُمْ بِالصَّدَقَةِ

ഞാൻ നിങ്ങളോട് സ്വദഖ നൽകാൻ കൽപ്പിക്കുന്നു.

അതിന്റെ ഉപമയായി അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു:

فَإِنَّ مَثَلَ ذَلِكَ كَمَثَلِ رَجُلٍ أَسَرَهُ الْعَدُوُّ فَأَوْثَقُوا يَدَهُ إِلَى عُنُقِهِ وَقَدَّمُوهُ لِيَضْرِبُوا عُنُقَهُ فَقَالَ أَنَا أَفْدِيهِ مِنْكُمْ بِالْقَلِيلِ وَالْكَثِيرِ ‏.‏ فَفَدَى نَفْسَهُ مِنْهُمْ

അത്, ശത്രുക്കൾ പിടികൂടി കൈകൾ കഴുത്തിലേക്ക് ബന്ധിച്ച ഒരു മനുഷ്യനെപ്പോലെയാണ്. അവർ അവനെ വധിക്കാൻ ഒരുങ്ങുമ്പോൾ, അവൻ പറയുന്നു: ‘ഞാൻ എന്റെ പക്കലുള്ളതെല്ലാം മോചനദ്രവ്യമായി നൽകി എന്നെത്തന്നെ നിങ്ങളിൽ നിന്ന് മോചിപ്പിക്കട്ടെ?’ അവർ സമ്മതിച്ചപ്പോൾ, അവൻ തന്റെ പക്കലുണ്ടായിരുന്ന ചെറുതും വലുതുമായ സമ്പാദ്യമെല്ലാം നൽകി സ്വയം മോചിതനായി.

സമ്പത്ത് ദാനം ചെയ്യുന്നതുകൊണ്ട് കുറഞ്ഞുപോവുകയില്ല, മറിച്ച് അല്ലാഹു ﷻ അതിൽ ബറകത്ത് (അഭിവൃദ്ധി) നൽകും. അത് അന്ത്യനാളിൽ അതിന്റെ ഉടമക്ക് തണലായി വർത്തിക്കും. പിശുക്ക് എന്ന ഹൃദയത്തിലെ രോഗത്തിൽ നിന്നും ഭൗതിക ലോകത്തോടുള്ള അമിതമായ ആർത്തിയിൽ നിന്നും അത് മനുഷ്യനെ ശുദ്ധീകരിക്കുന്നു.

അഞ്ചാമത്തെ കൽപ്പന: ദിക്ർ – ഹൃദയത്തിന്റെ കോട്ട

അഞ്ചാമത്തെ കൽപ്പനയായി യഹ്‌യ നബി عليه السلام പറഞ്ഞു:

وَآمُرُكُمْ أَنْ تَذْكُرُوا اللَّهَ

അല്ലാഹുവിനെ ﷻ ധാരാളമായി സ്മരിക്കുവാൻ ഞാൻ നിങ്ങളോട് കൽപ്പിക്കുന്നു.

അതിന്റെ ഉപമ ഇതായിരുന്നു:

فَإِنَّ مَثَلَ ذَلِكَ كَمَثَلِ رَجُلٍ خَرَجَ الْعَدُوُّ فِي أَثَرِهِ سِرَاعًا حَتَّى إِذَا أَتَى عَلَى حِصْنٍ حَصِينٍ فَأَحْرَزَ نَفْسَهُ مِنْهُمْ

ശത്രുക്കൾ അതിവേഗം പിന്തുടരുന്ന ഒരു മനുഷ്യൻ. അവൻ ഓടി രക്ഷപ്പെട്ട്, ഭദ്രമായ ഒരു കോട്ടയിൽ പ്രവേശിച്ച് ശത്രുക്കളിൽ നിന്ന് സുരക്ഷിതത്വം നേടുന്നു.

ഈ ഉപമ വിശദീകരിച്ചുകൊണ്ട് നബി ﷺ പറഞ്ഞു:

كَذَلِكَ الْعَبْدُ لاَ يُحْرِزُ نَفْسَهُ مِنَ الشَّيْطَانِ إِلاَّ بِذِكْرِ اللَّهِ

ഇപ്രകാരം, ഒരു ദാസന് പിശാചാകുന്ന ശത്രുവിൽ നിന്ന് അല്ലാഹുവിന്റെ ﷻ ദിക്റ് കൊണ്ടല്ലാതെ സ്വയം രക്ഷിക്കാൻ കഴിയില്ല.

ദിക്ർ വിശ്വാസിയുടെ ആയുധവും പിശാചിൽ നിന്നുള്ള കോട്ടയുമാണ്. അല്ലാഹു ﷻ പറയുന്നു:

…أَلَا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ

…അറിയുക, അല്ലാഹുവെക്കുറിച്ചുള്ള സ്മരണ കൊണ്ടത്രെ ഹൃദയങ്ങള്‍ ശാന്തമായിത്തീരുന്നത്. (അർറഅ്ദ്: 28)

ദിക്ർ എന്നാൽ കേവലം നാവുകൊണ്ടുള്ള സ്മരണ മാത്രമല്ല, ഹൃദയത്തിൽ അല്ലാഹുവിനെ കുറിച്ചുള്ള ﷻ ബോധവും ഭയഭക്തിയും നിലനിർത്തലാണ്. രാവിലെയും വൈകുന്നേരവുമുള്ള ദിക്റുകൾ, നമസ്കാര ശേഷമുള്ള ദിക്റുകൾ, മറ്റു സന്ദർഭങ്ങളിലുള്ള ദിക്റുകൾ എന്നിവയെല്ലാം നമ്മുടെ ജീവിതത്തിന്റെ ഭാഗമാക്കുന്നതിലൂടെ പിശാചിന്റെ കുതന്ത്രങ്ങളിൽ നിന്ന് നമുക്ക് നിരന്തരമായ സംരക്ഷണം ലഭിക്കുന്നു.

സാമൂഹിക ഭദ്രതയുടെ അഞ്ച് തൂണുകൾ

യഹ്‌യ നബി عليه السلام മുഖേന നൽകപ്പെട്ട അഞ്ച് കൽപ്പനകൾ വ്യക്തിയുടെ ആത്മീയ സംസ്കരണത്തിനും, സ്രഷ്ടാവുമായുള്ള അവന്റെ ബന്ധം ശക്തിപ്പെടുത്തുന്നതിനും ഊന്നൽ നൽകിയെങ്കിൽ, മുഹമ്മദ് നബി ﷺ തന്റെ സമുദായത്തോട് കൽപ്പിച്ച അടുത്ത അഞ്ച് കാര്യങ്ങൾ ഒരു ഇസ്‌ലാമിക സമൂഹത്തിന്റെ കെട്ടുറപ്പിനും സാമൂഹിക ഭദ്രതക്കും അനിവാര്യമായ അടിസ്ഥാന തത്വങ്ങളാണ്. വ്യക്തിയുടെ സംസ്കരണം പോലെത്തന്നെ പ്രധാനമാണ് സമൂഹം സുരക്ഷിതവും ഭദ്രവുമായി നിലനിൽക്കുക എന്നതും. അതിലേക്ക് വിരൽചൂണ്ടുന്ന അഞ്ച് കൽപ്പനകളാണ് ഇവ.

ഒന്നാമത്തെ കൽപ്പന: അൽ ജമാഅ (സംഘബോധവും ഐക്യവും)

നബി ﷺ പറയുന്നു:

وأنا آمرُكم بخمسٍ أمرني اللهُ بهنَّ : الجماعةُ ،

അല്ലാഹു എന്നോട് കല്പിച്ച അഞ്ച് കാര്യങ്ങളെ ഞാൻ കൽപ്പിക്കുന്നു: അൽജമാഅത്ത് (സംഘം)

നബി ﷺ ഈ ഉമ്മത്തിനോട് കൽപ്പിച്ച ഒന്നാമത്തെ കാര്യം ‘ജമാഅത്തിനെ’ മുറുകെ പിടിക്കുക എന്നതായിരുന്നു. ‘ജമാഅത്ത്’ എന്നാൽ കേവലം ഒരു ആൾക്കൂട്ടമോ സംഘടനയോ അല്ല. മറിച്ച്, ഖുർആനിന്റെയും സുന്നത്തിന്റെയും അടിസ്ഥാനത്തിൽ, നബി ﷺ യും അവിടുത്തെ സ്വഹാബത്തും (رضي الله عنهم) ഏതൊരു മാർഗ്ഗത്തിലാണോ നിലകൊണ്ടത്, ആ സത്യത്തിന്റെ മാർഗ്ഗത്തിൽ ഉറച്ചുനിൽക്കുക എന്നതാണ്. അല്ലാഹു ﷻ പറയുന്നു:

وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا وَلَا تَفَرَّقُوا…

നിങ്ങളെല്ലാവരും അല്ലാഹുവിന്‍റെ പാശത്തെ മുറുകെ പിടിക്കുകയും ചെയ്യുക. നിങ്ങള്‍ ഭിന്നിച്ചു പോകരുത്… (ആലുഇംറാൻ: 103)

ഐക്യം അല്ലാഹുവിൽ നിന്നുള്ള അനുഗ്രഹവും കാരുണ്യവുമാണ്. ഭിന്നത ശിക്ഷയും ദൗർബല്യവുമാണ്. അതുകൊണ്ടാണ് ജമാഅത്തിൽ നിന്ന് വിട്ടുനിൽക്കുന്നതിനെതിരെ നബി ﷺ ശക്തമായി താക്കീത് ചെയ്തത്.

عَنْ أَبِي ذَرٍّ، قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم ‏:‏ مَنْ فَارَقَ الْجَمَاعَةَ شِبْرًا فَقَدْ خَلَعَ رِبْقَةَ الإِسْلاَمِ مِنْ عُنُقِهِ.‏

അബൂദര്‍റ് رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ വിൽ നിന്ന് നിവേദനം: നബി ﷺ പറഞ്ഞുഃആരെങ്കിലും ജമാഅത്തിൽ നിന്ന് ഒരു ചാൺ പുറത്തുപോയാൽ, അവൻ ഇസ്‌ലാമിന്റെ പാശം തന്റെ കഴുത്തിൽ നിന്ന് ഊരിയെറിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. (അബൂദാവൂദ്:4758)

عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بنِ عَمْرٍو، قَالَ: قَالَ رَسُولُ الله صَلَّى الله عَلَيْهِ وَسَلَّم:وَإِنَّ بني إسرائيل تَفَرَّقَتْ عَلَى ثِنْتَيْنِ وَسَبْعِينَ مِلَّةً، وَتَفْتَرِقُ أُمَّتِي عَلَى ثَلاَثٍ وَسَبْعِينَ مِلَّةً، كُلُّهُمْ فِي النَّارِ إِلاَّ مِلَّةً وَاحِدَةً. قَالُوا: وَمَنْ هِيَ يَا رَسُولَ اللهِ؟ قَالَ: مَا أَنَا عَلَيْهِ وَأَصْحَابِي.

അബ്ദുല്ലാഹിബ്നു അംറ് رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ വിൽ നിന്ന് നിവേദനം: നബി ﷺ പറഞ്ഞുഃ തീര്‍ച്ചയായും ബനൂ ഇസ്രാഈല്യര്‍ എഴുപത്തിരണ്ട് കക്ഷികളായി പിരിഞ്ഞു. എന്റെ സമുദായം എഴുപത്തിമൂന്ന് കക്ഷികളായി പിരിയും. അവരില്‍ ഒന്നൊഴിച്ച് മറ്റെല്ലാ മില്ലത്തും നരകത്തിലായിരിക്കും. അവര്‍ (സ്വഹാബികള്‍) ചോദിച്ചുഃ അല്ലാഹുവിന്റെ റസൂലേ, ആരാണ് അവര്‍ (ആ രക്ഷപെടുന്നവ൪)? നബി ﷺ പറഞ്ഞുഃ ഞാനും എന്റെ സ്വഹാബത്തും ഏതൊരു മാർഗ്ഗത്തിലാണോ, ആ മാർഗ്ഗത്തിലുള്ളവരാണവർ. (തിര്‍മിദി:2641)

അതിനാൽ, പിൽക്കാലത്ത് ദീനിൽ പുതുതായി രൂപംകൊണ്ട പുത്തൻ ആചാരങ്ങളിൽ നിന്നും (ബിദ്അത്തുകൾ) കക്ഷിത്വങ്ങളിൽ നിന്നും അകന്നുനിന്ന്, സച്ചരിതരായ മുൻഗാമികളുടെ (സലഫുസ്സ്വാലിഹ്) പാത പിന്തുടരലാണ് ഓരോ വിശ്വാസിയുടെയും ബാധ്യത.

രണ്ടാമത്തെയും മൂന്നാമത്തെയും കൽപ്പന: അസ്സംഉ വത്ത്വാഅ (കേൾവിയും അനുസരണവും)

നബി ﷺ പറയുന്നു:

والسمعُ والطاعةُ

കേൾവിയും അനുസരണവും.

രണ്ടാമത്തെയും മൂന്നാമത്തെയും കൽപ്പനകൾ പരസ്പരം ബന്ധപ്പെട്ടു കിടക്കുന്നവയാണ്: മുസ്‌ലിം ഭരണാധികാരിയെ കേൾക്കുകയും നന്മയിൽ അവരെ അനുസരിക്കുകയും ചെയ്യുക. ഒരു സമൂഹത്തിൽ നിയമവും സമാധാനവും നിലനിൽക്കുന്നതിന് ഇത് അനിവാര്യമാണ്. ഭരണാധികാരിയുടെ കൽപ്പനകൾ അനുസരിക്കുന്നതിലൂടെ സമൂഹത്തിൽ അരക്ഷിതാവസ്ഥയും (ഫിത്‌ന) രക്തച്ചൊരിച്ചിലും ഒഴിവാക്കാൻ സാധിക്കുന്നു. അല്ലാഹു ﷻ പറയുന്നു:

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنكُمْ…

സത്യവിശ്വാസികളേ, നിങ്ങള്‍ അല്ലാഹുവെ അനുസരിക്കുക, റസൂലിനെയും നിങ്ങളില്‍ നിന്നുള്ള കൈകാര്യകര്‍ത്താക്കളെയും അനുസരിക്കുക…” (അന്നിസാഅ്: 59)

ഈ അനുസരണത്തിന് ഒരു നിബന്ധനയുണ്ട്. അത് അല്ലാഹുവിനോടുള്ള മഅ്സ്വിയ്യത്തിൽ (പാപകാര്യത്തിൽ) ആകരുത്.” നബി ﷺ പഠിപ്പിച്ചു:

لا طاعة لمخلوق في معصية الخالق

സ്രഷ്ടാവിനെ ധിക്കരിച്ചുകൊണ്ട് ഒരു സൃഷ്ടിക്കും അനുസരണമില്ല. (അഹ്മദ്)

ഭരണാധികാരി തിന്മ കൽപ്പിക്കുകയാണെങ്കിൽ അത് അനുസരിക്കാൻ പാടില്ല, എന്നാൽ അവർക്കെതിരെ കലാപമുണ്ടാക്കി സമൂഹത്തിന്റെ സുസ്ഥിരത തകർക്കാനും പാടില്ല. ക്ഷമയോടെ അവരെ നന്മ ഉപദേശിക്കുകയും അവർക്ക് വേണ്ടി പ്രാർത്ഥിക്കുകയും ചെയ്യുക എന്നതാണ് അഹ്‌ലുസ്സുന്നത്തി വൽ ജമാഅത്തിന്റെ രീതി.

നാലാമത്തെ കൽപ്പന: അൽ ഹിജ്റ (പാലായനം)

നബി ﷺ പറയുന്നു: والهجرةُ (ഹിജ്റ)

ഹിജ്റ എന്ന കൽപ്പനക്കും വിശാലമായ അർത്ഥതലങ്ങളുണ്ട്.

1. ഭൗതികമായ ഹിജ്റ: ഒരിടത്ത് തന്റെ ദീൻ അനുസരിച്ച് ജീവിക്കാൻ സാധിക്കാതെ വരുമ്പോൾ, ഇസ്‌ലാമികമായി ജീവിക്കാൻ സൗകര്യമുള്ള ഒരിടത്തേക്ക് മാറിത്താമസിക്കലാണിത്. നബി ﷺ യും സ്വഹാബത്തും മക്കയിൽ നിന്ന് മദീനയിലേക്ക് പലായനം ചെയ്തത് ഇതിന് ഉത്തമ ഉദാഹരണമാണ്. ഈ നിയമം ഇന്നും പ്രസക്തമാണ്.

2. ആത്മീയമായ ഹിജ്റ: ഇത് ഓരോ വിശ്വാസിക്കും എല്ലാ കാലത്തും ബാധകമായ ഹിജ്റയാണ്. തെറ്റുകളിൽ നിന്നും തിന്മകളിൽ നിന്നും നന്മയിലേക്കും അനുസരണത്തിലേക്കും പലായനം ചെയ്യലാണിത്.

عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَمْرٍو ـ رضى الله عنهما ـ عَنِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ ‏ …… وَالْمُهَاجِرُ مَنْ هَجَرَ مَا نَهَى اللَّهُ عَنْهُ ‏”‏‏.‏

അബ്ദുല്ലാഹിബ്നു‌ അംറ്  رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ വിൽ നിന്ന് നിവേദനം: നബി ﷺ പറഞ്ഞു: …. ആര് അല്ലാഹു വിരോധിച്ചത് വെടിയുന്നുവോ അവനാണ് യഥാർത്ഥ മുഹാജിർ. (ബുഖാരി:10)

ശിർക്കിൽ നിന്ന് തൗഹീദിലേക്കും, ബിദ്അത്തിൽ നിന്ന് സുന്നത്തിലേക്കും, പാപങ്ങളിൽ നിന്ന് പശ്ചാത്താപത്തിലേക്കും, അശ്രദ്ധയിൽ നിന്ന് അല്ലാഹുവിനെക്കുറിച്ചുള്ള ﷻ സ്മരണയിലേക്കും മാറുന്നത് ഈ ആത്മീയ ഹിജ്റയുടെ ഭാഗമാണ്.

അഞ്ചാമത്തെ കൽപ്പന: അൽ ജിഹാദ് (ധർമ്മസമരം)

നബി ﷺ പറയുന്നു:

والجهادُ في سبيلِ اللهِ

അല്ലാഹുവിന്റെ ﷻ മാർഗ്ഗത്തിലെ സമരം

അല്ലാഹുവിന്റെ ﷻ മാർഗ്ഗത്തിൽ സമരം ചെയ്യുക എന്നതാണ് അഞ്ചാമത്തെ കൽപ്പന. ‘ജിഹാദ്’ എന്ന പദം പലപ്പോഴും തെറ്റിദ്ധരിക്കപ്പെടാറുണ്ട്. എന്നാൽ അതിന് വിശാലമായ അർത്ഥങ്ങളുണ്ട്:

1. ജിഹാദുൻ-നഫ്സ് (സ്വന്തം ദേഹത്തോടുള്ള സമരം): ഇതാണ് ഏറ്റവും വലിയതും നിരന്തരവുമായ ജിഹാദ്. ഇസ്‌ലാമിക ജ്ഞാനം നേടാനും, അതനുസരിച്ച് പ്രവർത്തിക്കാനും, അതിലേക്ക് മറ്റുള്ളവരെ ക്ഷണിക്കാനും, ആ മാർഗ്ഗത്തിൽ നേരിടുന്ന പ്രയാസങ്ങളിൽ ക്ഷമിക്കാനും സ്വന്തം മനസ്സിനോട് നടത്തുന്ന സമരമാണിത്.

2. ജിഹാദുശ്ശൈത്താൻ (പിശാചിനോടുള്ള സമരം): പിശാചിന്റെ ദുർബോധനങ്ങളെയും സംശയങ്ങളെയും പ്രതിരോധിച്ച് ഈമാനിൽ ഉറച്ചുനിൽക്കലാണ് ഈ ജിഹാദ്.

3. ജിഹാദ് ബിൽ-മാൽ വൽ-ലിസാൻ (സമ്പത്ത് കൊണ്ടും നാവു കൊണ്ടുമുള്ള ധർമ്മസമരം): അല്ലാഹുവിന്റെ ﷻ മാർഗ്ഗത്തിൽ സമ്പത്ത് ചെലവഴിക്കുന്നതും, പ്രബോധനത്തിലൂടെയും സംവാദത്തിലൂടെയും ഇസ്‌ലാമിനെ പ്രതിരോധിക്കുകയും സത്യം പ്രചരിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നത് ജിഹാദാണ്.

4. ജിഹാദ് ബിസ്-സൈഫ് (ആയുധമേന്തിയുള്ള സമരം): ഇത് വളരെ കർശനമായ നിബന്ധനകൾക്ക് വിധേയമായി, ഒരു ഇസ്‌ലാമിക ഭരണകൂടത്തിന്റെ നേതൃത്വത്തിൽ മാത്രം നടത്തപ്പെടുന്ന പ്രതിരോധ സമരമാണ്. നിരപരാധികളെ കൊല്ലുന്ന ഭീകരവാദമോ, വ്യക്തികളോ സംഘടനകളോ നടത്തുന്ന അക്രമപ്രവർത്തനങ്ങളോ ഇസ്‌ലാം അംഗീകരിക്കുന്ന ജിഹാദല്ല.

(തിര്‍മിദി:2863, സ്വഹീഹുൽ ജാമിഅ് – അൽബാനി)

.ഉപസംഹാരം

ഈ പത്ത് കൽപ്പനകൾ – അതിൽ അഞ്ചെണ്ണം യഹ്‌യ നബി عليه السلام യിലൂടെയും അഞ്ചെണ്ണം നമ്മുടെ നബി മുഹമ്മദ് ﷺ യിലൂടെയും – നമ്മുടെ ജീവിതത്തിന്റെ വിജയത്തിനുള്ള ഒരു സമ്പൂർണ്ണ മാർഗ്ഗരേഖയാണ്. തൗഹീദിൽ അടിയുറച്ച്, ആരാധനകൾ കൃത്യമായി നിർവഹിച്ച് ആത്മ സംസ്കരണം നേടുന്നതോടൊപ്പം, ഐക്യവും അനുസരണവും കാത്തുസൂക്ഷിച്ച് സാമൂഹിക ഭദ്രത ഉറപ്പാക്കേണ്ടതെങ്ങനെയെന്നും ഈ കൽപ്പനകൾ നമ്മെ പഠിപ്പിക്കുന്നു.

ഈ ദൈവിക നിർദ്ദേശങ്ങൾ കേവലം അറിവായി സൂക്ഷിക്കാതെ, നമ്മുടെ ജീവിതത്തിന്റെ ഓരോ ഘട്ടത്തിലും പ്രാവർത്തികമാക്കാൻ ശ്രമിക്കുമ്പോഴാണ് യഥാർത്ഥ വിജയം കൈവരിക്കാൻ സാധിക്കുന്നത്. സർവ്വശക്തനായ അല്ലാഹുവേ, ഞങ്ങളെ ഏവരെയും എല്ലാ നന്മകളിലേക്കും നീ വഴിനടത്തേണമേ. നിനക്ക് വഴിപ്പെട്ട് ജീവിക്കാനുള്ള ആരോഗ്യവും സാഹചര്യവും ഞങ്ങൾക്ക് നൽകി അനുഗ്രഹിക്കേണമേ. ഞങ്ങളിൽ നിന്ന് വന്നുപോയ തെറ്റുകൾക്ക് നീ പൊറുത്തുതരികയും, ഞങ്ങളുടെ മാതാപിതാക്കൾക്ക് മഗ്ഫിറത്തും മർഹമത്തും നൽകുകയും ചെയ്യേണമേ.

آمِينَ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ

 

www.kanzululoom.com